Alles is een avontuur als je expat bent.
Vrienden maken. Een nieuwe taal leren. Een verblijfsvergunning regelen. Een werkvergunning aanvragen.
Een werkvergunning voor de oppas aanvragen. Een mobiele telefoon importeren. Naar het postkantoor gaan.
Boodschappen doen. De juiste koffie vinden voor je koffiezetapparaat. Je kapotte koffiezetapparaat laten maken.
Gordijnen laten maken. De elektricien iets laten repararen. Sneller internet krijgen. Een mobiel abonnement met data regelen.
Een creditcard regelen. Een rekening online betalen. Uitzoeken waar ze biologische melk verkopen.
Je nieuwe telefoonnummer aan de bank doorgeven. Je adres wijzigen bij de Nederlandse bank. Je eigen adres achterhalen omdat er meerdere manieren blijken te zijn om het te schrijven.
Met je huisbaas communiceren. Een tafel reserveren. Auto rijden.
Parkeren.
Alle dingen die zo gewoon zijn in je thuisland – of uberhaupt niet hoeven – kosten hier moeite.
Zolang je het allemaal als een avontuur blijft zien, is er niets aan de hand. Dan vertel je jezelf dingen als
‘Kijk mij eens hier lopen, het lijkt wel vakantie!’.
‘Wat is het weer hier toch mooi!’.
‘Wat een prachtig huis is dit toch!’.
‘Wat een geluk dat we dit land zo goed leren kennen!’. ‘
Wat een lekker eten hebben ze hier toch!’.
‘Zulke tomaten vind je in Nederland echt niet in de supermarkt!’.
‘Hoeveel? Tsjonge. Het kost ook niets hier zeg!’.
‘Ben ik toch mooi maar een andere taal aan het spreken met de groenteman!’.
‘Ongelofelijk, de historische gebouwen hier!’
Behalve als je moe bent.
En klaar bent met het hele gebeuren. Behalve als je lijdt aan de expat blues.
Dan denk je meer:
…ik leer het nooit…
…geen idee wat de mevrouw achter de kassa net aan me vroeg…
…volgens mij begrijpt de taxi chauffeur niet waar ik naar toe wil…
…ik weet niet wie me kan helpen om sneller internet te regelen…
…ik weet niet waarom de elektriciteit net uitviel…
…na een jaar nog geen schilderijen opgehangen…
…ik ken hier niet echt veel mensen…
…ik wist niet dat veel mensen in de zomer niet in Istanbul zijn…
…wat als we niet op tijd zijn met het aanvragen van die verblijfsvergunning…
…ik ben te moe om een praatje te maken met die leuke mevrouw die ik nog niet ken…
…ik weet niet waarom er nergens brievenbussen te vinden zijn…
De oplossing voor de expat blues is dus simpel.
Bedrieglijk simpel.
Gewoon: de knop om.
Stand ‘Het is een avontuur!’. Stand ‘later zul je wensen dat je er nog woonde!’.
Of je gaat gewoon een dag met je hoofd onder de dekens een boek lezen.
Wil ook nog wel eens helpen.
Kun je morgen weer lekker van alles een avontuur maken …
Meer lezen over expat zijn?
Dit zijn de meest gelezen (volgens lezers) of mooiste (volgens mij) artikelen:
- De 10 dingen die ik leerde van 8 jaar expat zijn
- Elja’s plan voor internationale verhuizingen: een praktische gids
- Je kunt meer aan dan je denkt: waarom expat zijn je sterker maakt
- Wat je niet kunt veranderen: over cultuurschok
- De slechte expat: over expatvriendschappen
- Uit het dagelijks leven van een expat (voor Nicoline): opnieuw beginnen in een vreemd land
- Die eerste weken als expat: over de leuke en minder leuke kanten van starten
- Expat zijn = gewoontes uitvergroten en toevoegen: Nederlands zijn in een andere cultuur
- Expatvrouwen: over de krachtigste vrouwen die ik ken
- Waarom het als expat moeilijk is om terug te keren naar huis: over repat zijn en heimwee
Hier vind je alle artikelen op dit blog over expat (vrouw) zijn.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Patrick Mundus zegt
Mooi, Elja. Ware woorden…
Wij leven ‘Spaans’ op het platteland tussen de Spanjaarden. Een bewuste keuze. Rust? Volop. Toch werd net hierdoor ons leven heel intens. Wij hebben ons spelenderwijze geïntegreerd. Spaanse cliënten. Spaanse vrienden. Wij horen erbij… in alles. Uiteraard is het niet altijd gemakkelijk of staan we soms voor verrassingen. Je zegt het heel mooi: zie en beleef het als een avontuur. Elke dag opnieuw. Het is zo kostbaar.
Herhaling hoeft niet saai te zijn, Elja. Enerzijds hoort herhaling bij het leven. Anderzijds is ook elke herhaling net weer even ‘anders’. Net als het leven. Waardevol.
Elja Daae zegt
Eens! Herhaling = OK…!
Peter Pellenaars zegt
Oftewel: je hebt een rode draad te pakken 😉
En nee, ik raak niet verveeld door jouw blogs. Ik zou alleen meer tijd willen hebben om ze tijdig en rustig te lezen en ook nog een reactie te plaatsen. Maar nu herhaal ik mezelf…
Elja Daae zegt
Zo voel ik het ook, Peter, bij jouw blog. 🙂