Een thema dat al een tijd heel belangrijk is in mijn leven (maar waar ik zelden over blog):
De expatvrouw.
Zoals ik zelf ben. Maar vooral zoals de vrouwen die ik de afgelopen 7 jaar heb ontmoet.
Eerlijk gezegd vond ik het belachelijk, toen een paar vriendinnen van me jaren geleden de keuze maakten om ‘hun man achterna te gaan’ en hun baan op te zeggen om in het buitenland te gaan wonen.
Ik had er, zacht gezegd, een menig over.
(“Be-lach-e-lijk!”)
Het leven is daar wel goed in, dat het je met humor voor de voeten gooit wat je ooit zo veroordeeld hebt.
Ik weet niet wat voor beeld jij hebt bij ‘expatvrouwen’.
Misschien iets in de trant van: Heeft niets te doen. Te veel geld. Beetje shoppen hele dag en bridgen. Reist haar man een beetje achterna over de wereld zonder eigen ambitie en zonder carriere. Volgzaam. Zit de hele dag smachtend aan de sherry, wachten op man en kinderen. Affaires met de sportleraar en de pool boy.
Ik kan je inmiddels dit zeggen:
Die expatvrouw bestaat niet. Heeft ook nooit bestaan.
Ik heb een immens respect gekregen voor expatvrouwen.
Ik heb nog nooit zulke sterke vrouwen ontmoet.
Zulke krachtige vrouwen.
Zo flexibel.
Zo in staat om zichzelf weg te cijferen voor hun gezin.
(dat vind ik een kracht en geen zwakte)
Ik ken vrouwen die aardbevingen hebben meegemaakt en orkanen.
Revoluties en ‘happy shooting’ (!).
Die vanwege het gebrek aan scholen hun eigen kinderen hebben lesgegeven.
Die alleen onder beveiliging naar buiten mochten.
Die in andere landen succesvolle bedrijven hebben opgebouwd.
Of niet-succesvolle. No matter.
Alleen zwaar gesluierd naar buiten mochten. Of nooit alleen naar buiten mochten.
Vrouwen die bevallen zijn in ziekenhuizen waar de kakkerlakken over de balie liepen.
In ziekenhuizen hebben gelegen waar mensen in het bed naast dood lagen te gaan omdat ze geen eten kregen.
Met ziekte, depressie en sterfgevallen hebben geworsteld in vreemde culturen met andere gewoontes en andere ideeën over ziekte, troost, rouw en verlies.
Maar expatvrouwen zijn zelfredzaam.
(ze moeten wel)
Sterk
(ze moeten wel)
Zet ze waar ook ter wereld neer, van de VS tot Malawi, van Libië tot Iran, van België tot China en Nederland, en ze redden zich.
Je vindt ze overal en waar je ook komt, staan ze klaar met advies en hulp.
Expatvrouwen zijn inclusive.
Als aankomende expat is er altijd wel zo’n expatvrouw te vinden in het land of de stad waar je naar toe verhuist.
De kans is groot dat ze je in je eerste week al uitnodigt voor een etentje, een borrel of een kopje koffie.
Dat ze weten welke scholen, welke artsen en welke wijken je moet hebben.
Dat ze weten waar je gewone melk, alcohol, Pampers, medicijnen en Nederlandse kaas kunt krijgen.
Dingen die onbelangrijk zijn als je in Nederland woont maar als je in het buitenland woont opeens van levensbelang lijken.
Aan jullie, expatvrouwen:
Ik heb ontelbare slimme, aardige, lieve, zwangere, behulpzame, verdrietige, eenzame, rijke, niet-zo-rijke, ondernemende, krachtige, bijzondere vrouwen ontmoet in die 7 jaar.
Ik neem binnenkort afscheid van het expatleven maar ik weet dat onze/jullie wereld blijft bestaan.
Als een geheime subcultuur waarvan je leden vindt in iedere stad op de wereld, als je maar de geheime code kent.
Die code is: “Hoi! Ik verhuis binnenkort naar … Weet jij toevallig….?”
Ik ga proberen om die code ook als local te hanteren in mijn leven.
🙂
Ik zal jullie missen, ladies.
You rock.
Meer lezen over expat zijn?
Dit zijn de meest gelezen (volgens lezers) of mooiste (volgens mij) artikelen:
- De 10 dingen die ik leerde van 8 jaar expat zijn
- De expat blues
- Elja’s plan voor internationale verhuizingen: een praktische gids
- Je kunt meer aan dan je denkt: waarom expat zijn je sterker maakt
- Wat je niet kunt veranderen: over cultuurschok
- De slechte expat: over expatvriendschappen
- Uit het dagelijks leven van een expat (voor Nicoline): opnieuw beginnen in een vreemd land
- Die eerste weken als expat: over de leuke en minder leuke kanten van starten
- Expat zijn = gewoontes uitvergroten en toevoegen: Nederlands zijn in een andere cultuur
- Waarom het als expat moeilijk is om terug te keren naar huis: over repat zijn en heimwee
Hier vind je alle artikelen op dit blog over expat (vrouw) zijn.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
iris zegt
Mooi verwoord en ben heel blij dat ik je heb ontmoet, altijd welkom hier!
Peter Pellenaars zegt
Mooie ode aan de expatvrouwen.
Carolien Geurtsen zegt
superblogje!! dank! (als ex expatvrouw)