Ik zit voor de zoveelste keer What the dog saw, van Malcolm Gladwell te lezen. Een beetje een ‘stiekem genoegen’. Want het lijkt zo slim allemaal maar schijnbaar is het dat niet. Het is – las ik ergens – semi-wetenschappelijk. Niet ECHT intelligent. En over een heleboel verschillende onderwerpen.
Een beetje zoals Inc. magazine. Of Sprout Magazine. Het voert niet heel diep.
Dat kan mij dus niets schelen. Wat ik leuk vindt is dat het inspireert en de zinnen verzet. En variatie biedt.
De zin ‘Pardon, ik ben hier zelf vreemd’ schoot vandaag door mijn hoofd (“en zo ontmoet ik alle dagen | figuren die maar blijven vragen | is er nog …).
Uit mijn gedichtentijd. Heerlijk, bloemlezingen van gedichten. Bite sized stukjes inspiratie.
Dan maar niet uitvoerig en diepgaand en uitgebreid en wetenschappelijk. Bite sized inspiratie, er valt wat voor te zeggen.
Daarom ben ik ook gek op tijdschriften. Bite sized zinnen verzetten. Variatie. Informatie. Inspiratie. Heerlijk.
Oh, en blogs. Net lang genoeg om te triggeren, kort genoeg voor variatie en afwisseling. Online magazines, eigenlijk.
En nu weer terug naar Malcolm. Over Enron, crime profiling en the dog whisperer.
- Creëren is schrappen - 2 januari 2025
- Versla de oud & nieuw-blues - 31 december 2024
- Afscheid van een digitaal verleden - 30 december 2024
Geef een reactie