Ik ben het boek “The Happiness Project” aan het lezen. Erg leuk, en niet alleen omdat het gaat over iemand die een succesvol blog opbouwde (want daar gaat het boek niet echt over).
Ah….happiness. Geluk. Voor sommige mensen zo ongrijpbaar, en sommige mensen stromen ervan over.
Kun je leren om jezelf gelukkiger te maken? Volgens het boek wel. Ik hoor je denken: “dat zal wel, ja, zeker zo’n Amerikaans zelfhulpboek”. Maar in het boek neemt de schrijfster je mee in haar project om een jaar lang bewust te onderzoeken wat mensen gelukkig maakt, en dat iedere dag toe te passen in haar eigen leven. Het zet je aan het denken omdat je leest over hoe zij het doet. Ze stelt zich heel open en kwetsbaar op. Vind ik mooi.
Hoe word je gelukkiger?
Een van de dingen die Gretchen (de auteur) doet, is het opstellen van haar ’12 Geboden’. Die zijn erop gericht om haar te herinneren aan haar eigen gedrag en wat ze daarin wil veranderen.
Ik zat op Telegraph hill hier in San Francisco en kon zo mijn eigen lijstje maken. Het vloeide als het ware zo uit mijn pen (lees: van het toetsenbord op de iPhone in de Evernote app).
Ik weet niet of ik er aan toe ben om ze allemaal met jullie te delen. Ik denk dat ik ze eerst eens even met Flap (echtgenoot) ga bespreken. En die leest dit blog niet dusssss…. 🙂
Maar er zijn er wel een paar die ik direct kon opschrijven. Kennelijk spelen ze al een tijdje. Voor de volledigheid, je eigen Geboden zijn in dit verband de regels die je toe wilt passen om gelukkig te worden. Ze zijn er op gericht om de dingen waar je gefrustreerd, boos of verdrietig van wordt aan te pakken, en de dingen waar je blij van wordt te stimuleren.
Stel je eigen Geboden op
Het idee is dat je op zoek gaat naar de zaken in je leven die ten grondslag liggen aan waar je wil of niet gelukkig van wordt.
De eerste die ik me opkwam was er een naar aanleiding van gisteravond. Toen ik me onaardig uitliet over iemand tegen andere mensen. Daar houd ik niet van. Het voegt niets toe, en het is niet eerlijk. Iedereen is wie hij/zij is, en that’s that. Spijt hebben van dingen die ik zeg is een frustratie uit mijn leven. Het gebeurt niet (meer) zo vaak, maar toch. Daarom:
1. Think before you speak
– Tel tot 5, Dootje!
– Voegt het iets toe?
En daar komt uit voort iets anders dat me helpt om minder boosheid te voelen en minder frustratie, en minder de neiging me druk te maken:
2. Be kind
– Vergeef
– Accepteer
En, daarmee verband houdende nummer drie. Waarbij ik meer dacht aan hoe lastig ik het soms vind om mijn kinderen sochtends de deur uit te krijgen op een relaxte, positieve manier.
3. Blijf kalm.
– Tel tot tien
– Bewaar de rust – voor jezelf, en anderen
Ik heb er nu 11. Er schoot me daarstraks nog een te binnen. Ik had mijn rugzak (met mijn laptop, en mijn portemonnee) laten staan in een koffietent. Ik was al 10 minuten onderweg toen ik het me realiseerde. Ik moest erg lachen om mezelf. Maar ik zat me af te vragen of het handig is om te lachen om je eigen tekortkomingen, of accepteren niet betekent dat je stopt met verbeteren en aanpakken van die tekortkomingen. Maar goed – nog niet over uit, dus nog geen nummer 12.
Grijp terug naar het verleden
Het boek zet me overigens ook aan het denken over de hobby’s die ik had als kind, en als twintiger, en waarom ik die niet meer heb. Ik realiseerde me dat ik weliswaar ontzettend veel energie krijg van mijn werk, dat ik daar echt mijn passie heb gevonden, maar dat het weinig tijd overlaat voor off-line passies. Dus die ga ik weer oppakken.
PS Ik geloof niet dat ik eerder geblogd heb over iets dat niets met marketing/online/bloggen te maken had. Oh jee. Neemt dit blog een andere wending???? Maar ik hoor jullie als het ware zeggen: leuk! prima! mooi zo! Dus ik maak me er niet druk om.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Mooi boek, ik volgde haar blog al, en toen de NLse vertaling van haar boek uitkwam, heb ik het meteen gekocht en uitgelezen. Mooi om te lezen dat het bij jou hetzelfde losmaakt…
eens met laura.
Die drie zijn heel mooi. kan ik zo overnemen.
wat ik er mooi aan vind, is dat ze niet zo ‘streng’ zijn. Wat ik daar mee bedoel weet ik niet helemaal. ze houden meer een belofte in dan dat ze dreigen met straf. zoiets denk ik.
Ik hou er van, hoe persoonlijker hoe beter! Ik geniet enorm van je blog en dacht vandaag nog aan je “Hoe zal Elja het hebben in SF” zoals je soms denkt aan een vriendin.. Grappig dat je elkaar echt een beetje leert kennen door dat bloggen en lezen! En ik denk dat het heel goed is om om jezelf te lachen af en toe..