Ik heb op mijn kop gekregen vandaag. Nou ja. Op mijn kop. Een zetje was het meer. Van Cor. Hij mailde. De openingszin was: (quote unquote)
“Deze derde had had je ook niet hoeven posten voor mij.”
Ik vermoed (vermoed, he, vermoed) dat hij het over deze blog post had. En dat hij die van gisteren (de RSS-feed loopt een beetje achter) iets beter vindt.
En voordat jullie boos op hem worden (@cornoltee, zenoemenhetdesignthinking.com*), de zinnen daarna waren juist heel aardig en vol vertrouwen en steun. Hij bedoelde dat ik die andere twee gewoon had moeten publiceren, die andere twee posts die ik in mijn concepten had laten staan.
Hij wilde me even wakker schudden. Dat is zijn vak, he, mensen wakker schudden.
Voordat jullie denken dat ik dit boos, sarcastisch of ironisch bedoel: nee dus (jullie kennen me toch?). Ik ben superblij met Cor. Ik had het nodig, die email. Want er was een vreselijke gedachte in me opgekomen gisteren.
misschien moet ik er mee stoppen, dat iedere dag bloggen. ik heb niets te melden.
Sssssttt! Ik heb het niet hardop gezegd, hoor!
Kijk:
Als je iedere dag blogt komt er vroeger of later – en daarna nog een keer en daarna nog een keer – een moment dat je denkt: “…dat was echt een stomme post en ik heb ook gewoon he-le-maal niets te melden. Wat doe ik eigenlijk? Waarom zouden mensen dit in vredesnaam nog willen lezen?”
Ook als je ‘voor jezelf blogt’ zoals Cor en ik.
Terzijde: Het moet wel voor jezelf, anders houd je niet vol. Maar dat wil niet zeggen dat je geen lezers wilt. Lezers zijn verslavend. Jullie zijn verslavend. Jullie zijn de mensen tegen wie ik aan mag praten. En soms praten jullie terug. Of jullie denken terug. Of misschien denk ik dat maar? Enfin. Ik voel jullie denken.
En soms slaat de twijfel toe. Dan begin je over dat je echt weer gaat focussen en zo. Kijk: hier sloeg de twijfel toe bij Cor. En kijk: hier sloeg de twijfel toe bij mij. Niet alleen toen hoor. Heel vaak. Ik had mijn eigen twijfelartikelen even moeten taggen met ’twijfel’, zou het zoeken een stuk makkelijker maken.
We zijn niet de enigen. Ik weet zeker dat ik Peter ergens heb zien worstelen. En Jacob Jan ook.
Cor heeft gelijk, ik had die andere posts van die dag gewoon moeten publiceren. Gewoon doorbloggen en publishen.
OMDAT:
- Ik niet voor jou kan bepalen of je een stuk wel of niet goed vindt. Zoals Cor tegen me zei: “Je weet namelijk nooit wat anderen er van vinden.”
- Ik mezelf alleen verbeter en dingen bereik als ik blijf proberen, blijf doorzetten.
- Ik van mijn fouten net zoveel leer als van mijn successen.
- Ik mijn kabouter gewoon moet killen. En jij de jouwe ook. (Die mag Cor uitleggen.)
Er is geen 5. Zou mooier zijn, maar ik heb er geen. Bovendien is het kwart over een ‘snachts en mag ik gaan slapen.
Cor – dankjewel. Precies wat ik nodig had.
*Cor, ik weet dat ik de URL verkeerd heb opgeschreven en dat is expres. *hint*
- Creëren is schrappen - 2 januari 2025
- Versla de oud & nieuw-blues - 31 december 2024
- Afscheid van een digitaal verleden - 30 december 2024
Geef een reactie