Wakker worden en even niet weten waar je bent.
In 10 dagen in je thuisland op meerdere locaties slapen, en op een veelvoud daarvan eten.
Je realiseren dat je zonder GPS de weg van het vliegveld naar je huis niet zou kunnen vinden.
Je realiseren dat je niet anders doet dan afscheid nemen, vanaf het begin dat je op Schiphol landt.
Je kinderen zien worstelen met dat continue afscheid, en het begrip ’thuis’.
Samen met je kinderen in verwarring raken over waar je aan het einde van de week ook al weer naar toe zult vliegen.
Op de A1 de verkeerde kant op rijden (OK, OK, dat kan ook gewoon zijn omdat je als een dommig schaap in de auto zit en niet weet waar Deventer, Apeldoorn, Amersfoort en Utrecht liggen ten opzichte van je logeerplek omdat topografie niet je sterkste kant is).
Denken aan ’thuis’ en even moeten nadenken waar je huis ook al weer staat.
In 10 dagen drie keer 5 koffers, twee grote rugzakken, twee kleine rolkoffertjes, 5 jassen, en een handtas in- en uit- en weer inpakken.
10 dagen lang zoeken naar je spullen, papieren, speelgoed, opladers, camera, Nederlandse sim, etc. etc. etc.
Je bij iedere aankoop en ieder cadeau afvragen of je al die kleren/lego/schenkstroop/ontbijtkoek/krokovlokken/kruiden/zware cadeaus/boeken wel mee kunt nemen in de koffer.
Van adres naar adres rijden en lopen, van vrienden naar familie, van familie naar familie, van huis naar huis, tot je kinderen niet meer weten of ze komen of gaan.
Het besef dat mensen in je nieuwe land je proberen te bellen terwijl je prepaidje dat niet toelaat.
Het is me wat.
En toch ook:
Het besef dat ’thuis’ is waar je gezin is, en dat het niets – maar dan ook niets – te maken heeft met spullen.
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
en het klinkt niet echt … wat zou het juiste woord daarvoor zijn …
Hoi Elja,
heb jij heel toevallig op de Eikenhof Mavo gezeten?
Groetjes,
Sandra Wesselius-Reemer
Hoi Sandra! Klopt! It is I. Long time, no see… hoe is het??
Hoi Elja, jeetje, sorry dat ik nu pas reageer. Zit jouw blog wel te lezen, maar kon de hele post niet meer vinden, heb net flink zitten spitten en zie daar: mijn reactie en jouw antwoord, hoera! Met mij gaat het prima, getrouwd, twee kinderen en een hond, lekker huiselijk en niks spannends, nog steeds Haarlem-Centrum (niet bij mijn ouders hoor, haha) en eigenlijk gewoon heel gelukkig.
http://youtu.be/7I_6J7_HGHc
Mooi besef Elja
Natuurlijk is het sjouwen!
Die telefoontjes haal je wel weer in!
Alles weer oke met de site?
Kinderen die wereldburger zijn. Worden. Op deze manier. En door jouw voorbeeld. Van openheid. Van sociale vaardigheden. Overal. En elders. Hier. En daar.
Prachtig voorbeeld. Voor kinderen. Die straks met trots en warmte. Terugdenken aan die bijzonder vrouw. Hun moeder! En van niemand anders.
Ik wens jou en je geliefden een goed en gezond 2013.
Home is where the heart is. En zolang je dat maar gewoon blijft volgen 😉
Succes met de omzwervingen in ieder geval, en mocht je ‘per ongeluk’ ineens in Arnhem terecht komen, aarzel dan niet om contact op te nemen, dan wijs ik je weer de goede kant op.