The Next Web. Daar was ik gisteren. De prachtige tech conferentie van Nederlandse bodem met een wereldwijd publiek.
Evenementen waar iedereen op zijn laptop en smart phone zit en opladers en wifi worden meegeleverd met je ticket…waar je als ‘influencer’ ongegeneerd mag bloggen terwijl de sprekers praten… YES!
Verder wist ik niet precies hoe het werkt, behalve dat bloggen en de bloggerstafel vooraan. Ik heb om heel eerlijk te zijn niet zoveel ervaring met conferenties op deze schaal.
Dat is een voordeel en een nadeel.
Het voordeel is dat ik niet weet hoe het werkt.
En, je raadt het al, het nadeel is dat ik niet weet hoe het werkt.
Eerlijk gezegd dacht ik tot voor kort dat het ongeveer zo ging: iedereen praat met je, iedereen wil vrienden maken, je bent in een zaal met 1000 gelijkgestemden woohoo high five, de hele dag door heb je op iedere hoek zinvolle gesprekken en aan het einde van de dag ben je allemaal vrienden en drink je bier in een hippe tent alsof je in een Heineken commercial speelt.
Neenee zo werkt het niet, he. Al was de locatie superhip en heel veel van de aanwezigen ook (ik niet). Ik houd niet van bier, ten eerste. En veel mensen komen met zijn tweetjes en hoeven niet op zoek naar nieuwe vrienden, ten tweede. En iedereen heeft, ten derde, hele andere doelstellingen. Van ‘een dagje uit’ tot ‘nieuwe klanten ontmoeten’.
Maar ja, als alleen- en nieuwkomer stelt dat je wel voor lastige kwesties.
Praat je wel of niet met mensen? Wat doe je als de mensen tegen wie je een grapje maakt, in de rij voor de koffie of de broodjes, niet ingaan op je openingszet (hint: vrienden worden met de barista!)? Als je je lunch neerzet op een statafel waar twee mensen duidelijk een belangrijk gesprek voeren maar het is de enige in de zon en er is verder geen plek, wat doe je dan? Zeg je hallo (hint: nee, druk op je smart phone kijken en typen natuurlijk! Duh.)? Ook als je ziet twijfelen: doen we alsof die persoon er niet is en ons niet gaat afluisteren in die Belangrijke Gesprek vol Vertrouwelijke Informatie? Of worden we stil? (ze gingen gewoon door! ik heb geprobeerd niet mee te luisteren).
Hoe leg je contact? Willen mensen contact? Lopen er meer mensen in hun eentje rond op zoek naar aanspraak en vooral: naar inspiratie? Is iedereen op zoek naar business?
Ik begin gewoon te praten tegen mensen op basis van ‘we staan samen in de rij’ of ‘je zit naast mij’. Niet altijd met succes. Wij nerds zijn niet goed in socializen, he. Gelukkig waren Frankwatching collega’s Tim en Saskia er ook. Phew. Kon ik af en toe even veilig landen.
Ik weet dat sommigen van jullie (in ieder geval 1 van jullie…beterschap Rosalinde!) benieuwd is naar mijn take aways. Anders dan mijn gefilosofeer over de netwerkproblematiek van conferentiedeelnemers.
Hier komen ze.
1. De kunst van het presenteren
Ik ben zelf spreker en dan kun je niet laten om te beoordelen hoe die anderen het doen en hoe je het zelf beter zou kunnen doen.
Er zijn sprekers die hun verhaal gewoon heel vaak geoefend hebben en het daarom kunnen, zwaar leunend op hun slides. Daar staat op: ik ga dit bespreken, dan dit, dan dit. Duidelijk is het zeker. Ze doen wat er moet gebeuren: ze gebruiken anekdotes, gelikte plaatjes, alles uit het boekje. Maar het komt minder aan dan ze zouden willen, minder dan als ze HUN verhaal zouden vertellen in plaats van dat van hun bedrijf of het verhaal waarvan ze denken dat het van hen verwacht wordt.
Er zijn sprekers die heel losjes zijn. Die lachend inspelen op wat er vlak voor hun opkomst of eerder op de dag gebeurde. Ze hebben slides en ze kennen hun verhaal goed maar het verhaal is een innerlijk verhaal dat ze losjes kunnen vertellen, omdat het HUN verhaal is, hun versie van het bedrijfsverhaal. Dat was voor mij weer een belangrijk inzicht: ik moet mijn versie van de waarheid vertellen. Niet wat ik denk dat mijn publiek zou willen horen.
Er zijn sprekers die geen slides nodig hebben en echt hun eigen verhaal vertellen, maar zoveel te vertellen hebben dat het lastig wordt om ze te blijven volgen. Die er kortademig van worden! Niettemin leuk. Lekker techie. Heart!
En er zijn de menselijke sprekers, met hun eigen verhaal, geimproviseerd en persoonlijk. De kick-off door founder Boris kwam ongeoefend over en betrokken, met emotie. Mede omdat zijn mede-oprichter Patrick er niet bij kon zijn omdat zijn pasgeboren babietje in het ziekenhuis ligt, vermoed ik. Petje af voor beiden. Wat een evenement zetten ze daar neer. Niet alleen op inhoud, maar ook qua organisatie. Denk: het gaafste presentatiescherm dat je ooit gezien hebt en barista’s met biologische melk.
2. Van kopieren kun je (startups) leren
Ik lees al jaren de INC. en ben altijd gecharmeerd van verhalen over succesvolle startups. Net als velen. We zijn allemaal succesverhaaljunkies, tenslotte, wij ondernemers of ondernemers-in-de-dop. Maar tot vandaag had ik me niet goed gerealiseerd wat het betekent, ‘startup’.
Op The Next Web zijn talloze bedrijven aanwezig die bezig zijn met technologie. Sommige in een hele vroeg fase (de echte startups en ‘seeds’). Sommige niet zo heel jong meer maar op zoek naar het zelfde: klanten en investeerders.
Ik moet toegeven dat heel veel apps die ik tegenkwam me niet nieuw leken. Bij sommigen wist ik vrijwel zeker dat ik toen ik in de VS woonde soortgelijke diensten had gezien. Maar ja mensen, onthoud: 1) dat zeiden mensen ook over Twitter, Facebook en Uber. Dusss. En 2) ik heb vandaag van Mark Earls geleerd dat innovatie plaatsvindt door dingen te kopieren.
Mensen leren door elkaar na te doen. Te kopieren. Dat maakt ons uniek in de dierenwereld, net als het feit dat we in dat nadoen altijd fouten gaan maken. En uit die fouten ontstaat verandering en innovatie en creativiteit. Op de vraag van een van de moderators, een grootheid uit de startup scene, op wat hij voor advies heeft voor startups op het gebied van ‘kopieren’ zei hij: realiseer je dat de eerste die iets doet nooit succes zal hebben.
De startupgoeroe was een beetje verbouwereerd. “Maar wij in de startupscene leren juist altijd dat je de eerste moet zijn!”, zei ze. Het spijt me dat ik de brenger ben van slecht nieuws, zei Mark. Maar in mijn ervaring, in alle markten die ik ken en heb bestudeerd, is de eerste nooit degene met het succes. Het zijn de mensen die het idee kopieren en verbeteren of veranderen, die er succes mee halen.
Interesting, no?
3. De woordenlijst
Ik spreek best goed Engels, durf ik te beweren. Niet accentloos maar behoorlijk vloeiend, ook op business niveau. Toch schreef ik voor mezelf de volgende werkwoorden op. Ik hoor ze wel eens maar ik kende ze niet. Het is echt startup jargon:
- to pivot (als spil laten fungeren?)
- to jettison (overtollige balast overboord gooien), to iterate (herhalen)
- to railroad (“To rush or push something through quickly in order to prevent careful consideration and possible criticism obstruction). Ik dacht eigenlijk dat ‘railroading’ betekende dat je mensen van het spoor afbracht dus zo zie je, weer iets geleerd.
Ik geef ze je maar even, mocht je eens in het Engels een startup moeten pitchen of over je online bedrijf moeten praten.
Een mooie vond ik ‘persuasion automation’ in plaats van ‘conversie optimalisatie’. Hoewel ik denk dat de mensen die de term gebruikten me uit zouden leggen dat het iets heeeeeel anders is. 😉
Echt geweldig grappig was de presentatie van Matt Ruby van Vooza. Werkelijk waar. Geweldige presentatie. Zijn bedrijf maakt persiflages van de startup wereld, op video, en zijn presentatie zat er vol mee. Erg grappig en – vermoed ik – volledig waar…!
4. Over die startup wereld, daarover moet ik nog even denken.
Ik had me tot vandaag niet gerealiseerd wat het inhield. En ik had me niet gerealiseerd hoe kritisch ik ben. Startups die hun product niet kunnen demonstreren ‘omdat het wifi het niet doet’, mwah. Ik snap wel dat het wifi het niet doet, met honderden (duizenden?) deelnemers. Maar als dit je grote kans is om je product te laten zien, zou ik zorgen dat ik het lukte. Met eigen internetverbindingen of als filmpje of als demoversie…whatever. Dat lijkt me een betere investering dan glanzende folders en 1000 visitekaartjes.
Zouden ze het allemaal zo aanpakken? Nee toch?
Ik realiseerde me nu ook pas hoeveel ‘startups’ er zijn. En hoe lastig het is om 1) echt iets nieuws te verzinnen dat kans heeft om een succes te worden omdat het echt een behoefte vervult en 2) hoe afhankelijk je bent van de uptake (het aantal klanten) om er echt een succes van te maken. Veel apps zijn alleen leuk als veel mensen het gebruiken. Niet zo makkelijk. En 3) hoe slecht veel startups zijn in marketing. Van heel veel was het heel lastig om een beeld te krijgen van wat het nou was, welk probleem het op ging lossen.
Termen als ‘growth hacking’ begin daarom juist beter te begrijpen. Want als je niet zorgt voor groei en uptake, wordt het niet succesvol. De waarde zit in het gebruik, voor sommige apps.
5. Vrouwen in tech….waar?
Er waren een paar vrouwelijke sprekers maar degenen die ik zag, waren niet de leukste en de beste. Helaas. Zijn vrouwen per definitie onzekerder? Moeten ze altijd in de rol van ofwel marketing expert of intelligente side kick?
Verdorie. Verdorie. Verdorie.
De grote uitzondering was Neelie Kroes. Zij en Boris geinden wat op het podium, met name over haar nogal uitgebreide antwoorden op zijn vragen. Ze is heel inhoudelijk en de manier waarop ze praat verraad een politieke, ambtelijke achtergrond. Maar ze zegt rake dingen, ze kent haar vak door en door, ze is er succesvol in, ze heeft invloed, je begrijpt meteen: die krijgt dingen voor elkaar. Ze staat er. Ze is zichzelf. Like.
6. Twitter accounts om te volgen
Misschien is het aantal en soort twitter accounts dat je bent gaan volgen wel de beste indicatie van het succes van een conferentie. Ik heb er een paar opgeschreven voor je, Twitter accounts die ik zelf nu volg of nog ga volgen:
@gtdguy De man achter ‘Getting Things Done’
@werner De hoogste technische man van Amazon (een Nederlander)
@peprosenfeld De man achter Boom Chicago
@mattruby De oprichter van Vooza
@voozahq Vooza, de grappige videos waarop de startup wereld op de hak wordt genomen
@samuelhulick De oprichter van useronboard.com, een site die slechte voorbeelden van ‘on boarding’ laat zien
@boris Oprichter van The Next Web
@patrick Oprichter van The Next Web
7. Outside the box blijven denken is belangrijk
Het is een investering in tijd en vaak ook geld, zo’n conferentie. Maar het levert ook veel op. Misschien niet altijd contacten, maar altijd inspiratie. Nieuwe ideeen krijg je pas als je even los bent van je dagelijkse werk, merk ik. Aanrader…
PS Heb op LinkedIn een verhaal geschreven over de innovatiemethodiek van Adobe waarvan ik gisteren zo ondersteboven was, zie hier.
- Creëren is schrappen - 2 januari 2025
- Versla de oud & nieuw-blues - 31 december 2024
- Afscheid van een digitaal verleden - 30 december 2024
Ik vind dat zo verademend om te lezen, dat je het (als doorgewinterde influencer) ook weleens lastig vindt om op evenementen met anderen in contact te komen. Ik vind het ook lastig, omdat a) iedereen met iemand is of b) ik niet direct een gespreksonderwerp in m’n hoofd heb. Maar daardoor heb je wel weer tijd om na te denken en dus dit soort interessante take aways te delen! Dank! En ook voor de beterschapswens!
Ja precies, het is niet erg, als je happy bent met je eigen gedachten. Mijn truc is dus om met mijn bordje eten bij mensen aan de statafel te gaan staan en me voor te stellen alsof ik gek ben. Of in de rij voor de koffie aan te sluiten bij een conversatie, heel brutaal. Maar ik ben er achter dat het niet altijd werkt….!! Dus pff. Whatever. Dan maar lekker met mijn smartphone in de hand (dat is ook een goede truc…op je smartphone kijken… of gaan bellen met iemand alsof je betere dingen te doen hebt…)