Ik gaf vandaag een presentatie voor studenten. Ze worden opgeleid om in de woonindustrie stylist te worden en adviseur. Ze leren alles over woontrends en presentatie en etaleren en dat soort dingen.
Ik ben als het om wonen gaat gewoon een consument en niet een erg enthousiaste. Ik liep vol verwondering rond op de locatie, niet geheel toevallig ook De Woonindustrie genaamd.
Over wonen kon ik ze niets leren.
Maar wat ik ze wel kan leren is hoe ze hun eerste blog post kunnen schrijven over hun vakgebied. En wat ze dat uiteindelijk op zou kunnen leveren.
Het was hard werken voor mij. Tough crowd. Ze hadden er al een hele dag op zitten en als je student bent heb je op een gegeven moment natuurlijk genoeg van al die praatjes. Ik was de laatste spreker en moest af en toe vechten om de aandacht.
Vandaar dat ik met rode konen het podium verliet. Van het harde overtuigen, 30 minuten lang.
Geweldig was het.
En terwijl ik in de auto zat wist ik het opeens.
Het waarom van Elja.
Het waarom, dat is een modeterm die in het bedrijfsleven gebruikt wordt om aan te duiden wat nou de diepere motivatie is van mensen, bedrijven, afdelingen en organisaties. Het idee is dat je succesvoller bent als je begrijpt en kunt verwoorden wat je diepste motivatie is om te doen wat je doet (daarbij hopende dat het meer is dan overleven en geld verdienen).
Ik puzzel al lange tijd op mijn ‘why‘. Ik had wel een vaag idee maar ik kon het niet verwoorden. Laat staan mijn LinkedIn profieltekst hip en to the point maken! (zoals het hoort he, als marketeer).
Maar toen ik in de auto had ik het opeens te pakken.
Het is het vonkje.
Het is dat moment dat het vonkje van mij overspringt naar die ander. Dat ik een inzicht echt heb kunnen delen met iemand anders. Dat het vonkje die ander geraakt heeft. Vlam kan gaan vatten.
Dat moment dat ik iemand iets heb kunnen doen inzien waarvan ik denk dat het diegene gaat helpen.
Het is de reden dat ik alles doe wat ik doe.
Alles!
Dat ik blog. Spreek. Train. Webinars geef. Webinars organiseer. E-learning content maak. Met mensen praat. Adviseer. Coach. Schrijf.
Alles voor dat vonkje.
Ik ben vonkjesverslaafd.
Het is de egoistische en egocentrische drang om iets bij te dragen aan de wereld. Iets te betekenen voor de ander. Impact te hebben.
Als iemand die zijn volgende dosis nodig heeft speur ik de zaal af naar reacties. Hoop ik dat er iemand na afloop naar me toekomt (dat zijn altijd de mensen die een vonkje hebben gevoeld). Zoek ik naar dat ene gezicht waar ik het vonkje zie. Wacht ik op het LinkedIn-verzoekje, de email, de tweet. De erkenning.
Hoop ik op impact.
Studenten zijn -ontdekte ik vandaag- een geweldige groep om voor te spreken. Ze zijn de vuurdoop. De ultieme test.
Hun aandacht is schaars dus je moet er hard voor vechten. Ze hebben niet betaald om je te horen spreken. Ze zijn niet overtuigd van je waarde. Tenzij je ze direct en blijvend weet te boeien, luisteren ze helemaal niet.
Ze zijn slim en kritisch.
De wereld is van hen.
Ze zijn NU.
En als jij denkt dat iets belangrijk voor ze is, moet je ze daar van overtuigen.
Maar als je dan een vonkje kunt overbrengen, heb je ook iets bijzonders gedaan.
Want hoe jonger je iets leert, hoe groter het kan worden.
Exponentionele waarde. Extra tijd om het in toe te passen.
Here’s to de vuurdoop. En de vonkjes.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Prachtige blogpost! Mooi, zo’n inzicht over waarom je iets doet. Lijkt me overigens geweldig om jou als spreker te hebben ipv de PowerPoint oplezende, ongeïnspireerde gastsprekers die doorgaans gevraagd worden om een praatje te houden.. 😉
Ik zie wel heel veel goede sprekers hoor, tijdens zo’n Social Media Week bijvoorbeeld. Als ze maar echt passie hebben voor hun onderwerp, is het eigenlijk altijd goed he? Als ze het onderwerp echt ‘leven’. Zo niet, dan is het een ander verhaal.
Zodeknetter, dat zeg ik, vuur, passie, vonkjes, verbinden, verwarmen, oplaaien. Op heel veel vuur & warmte. Proost.
Je blog is een haardvuur vol knetterende vonkjes.
Toevallig (?) kwam ik deze week ook dichterbij mijn why. (Al lees ik net dat die al weer uit de mode is). Leraar, verteller, ja. Maar wat voor leraar en waarom vertellen?
Bewonderaar, heb ik mezelf wel eens genoemd. Daar heeft het mee te maken. Wat mijn kracht is, is dat ik kan accepteren en waarderen wat er is. Dat merkte ik vorige week, toen ik er even niet bij kon komen.
Vanuit het zien, erkennen waarderen, genieten, wil ik het ook delen. Dat is mijn verteller/schrijver/blogger.
Bewonderaar. Dat lijkt me wel mooi voor een LinkedIn profiel. 🙂
SODEKNETTER !!! Elja, DAAR gaat het om in het leven, de liefde, de mensen, je werk. Vonken heel veel vonken en dan vlammen
JAAAAAAA SODEKNETTER! PRECIES!!