Sssstttt….
Hoor je dat?
Luister.
Ahhhhh…
Hoor je het ook?
Dat ben ik.
Dat is het geluid van iemand die een stukje tekst gevonden heeft dat precies weergeeft wat ze bedoelt.
Dankjewel Kitty, voor de link naar dit eye opening artikel van Kelly Diels.
Eigenlijk hoef je het artikel helemaal niet te lezen. Mijn “Ahhhhhhh….” van voldoening kwam al direct bij het begin. Bij de afbeelding met daarnaast de tekst. Zie mijn screenshot hierboven.
Het is een artikel dat wordt ingegeven door de vele online programma’s die er zijn (in de VS) voor vrouwen die ondernemen en daar niet succesvol genoeg in zijn.
— De vaste lezer herkent een van mijn favoriete thema’s. Hier schreef ik bijvoorbeeld over een van de mensen die meerdere keren genoemd wordt in het artikel van Diels. —
Vrouwelijke ondernemers die zich gefrustreerd voelen en onzeker vanwege de schijnbaar succesvolle mensen die beloven om hen (tegen betaling) uit te leggen hoe zij net zo succesvol kunnen zijn als de aanbieder van die uitleg. Ondernemers die daarom bereid zijn die diensten te kopen.
Het is geschreven als waarschuwing voor iedereen die het gevoel heeft dat hij of zij de enige is die niet succesvol is. Gemanipuleerd door slimme marketing trucs en mensen die slimme boeken hebben gelezen.
Mensen die autoriteit fabriceren.
De online wereld is soms lastig te doorgronden.
Mensen kunnen makkelijk doen alsof. Doen alsof ze iets zijn, dat ze in werkelijkheid niet zijn. Ik kom het vaak genoeg tegen in kleinere vorm: mensen die totaal niet op hun profielfoto lijken. Niet omdat ze een slechte foto gebruiken, maar omdat ze bewust een gepolijste foto gebruiken die hen er in hun ogen professioneler en dus succesvoller uit laat zien. Soms zijn mensen letterlijk onherkenbaar.
Of mensen die in face to face gesprekken toegeven dat het ze helemaal niet zo voor de wind gaat als ze online doen voorkomen.
Dat is gevaarlijk, want voor je het weet heb je je door die mensen, als voorbeeldfiguren, laten beïnvloeden tot in het diepst van je ziel. Zonder dat je het door hebt. Omdat je ze gelooft. Omdat je ze – onbewust – autoriteit toekent op een bepaald vlak.
Soms heb je ze zelfs geld gegeven! Het moet niet gekker worden.
En waarom? Omdat ze leuker, slimmer, interessanter, mooier, succesvoller, rijker zijn dan jij en ik.
Of soms alleen omdat ze zeggen dat ze slimmer, beter, succesvoller zijn dan jij en ik.
Met andere woorden: waarop is hun autoriteit gebaseerd?
Is het echte, verdiende autoriteit, vanuit een diepe kennis en ervaring? Of is die autoriteit een oppervlakkig verkooppraatje, bedoeld om je onbewuste mechanismen te triggeren? Bedoeld om je iets te verkopen?
Van wie neem je – online – eigenlijk dingen aan?
Wie laat je onder je huid kruipen?
En is diegene te vertrouwen?
Is zijn of haar autoriteit terecht?
En hoe weet je dat dan?
Waarom – en wat – ben je eigenlijk aan het kopen?
Het probleem met online programma’s, ebooks, webinars, e-learning, boeken etc. kopen is dat je moet herkennen en erkennen:
1) dát je in een sales traject zit – een vooraf geplande serie van stukjes content met als doel je ergens van te overtuigen en iets te laten doen, iets dat mogelijk jou maar in ieder geval die ander bevoordeelt;
2) dat je soms in die funnel terecht bent gekomen vanwege je angsten, zorgen en onzekerheden; en
3) dat je niet altijd weet of degene van wie je koopt, ook daadwerkelijk autoriteit heeft.
En vooral als de belangrijkste trigger een ‘succesverhaal’ is, moet je uitkijken.
In het artikel dat ik bovenaan dit artikel noemde wordt dat mooi gezegd:
So when you see leaders – especially established ones who’s how-I-got-started story is far in the past – using makeover stories and rags-to-riches stories, lean in and ask yourself why they’re using those rather than telling you about their deep expertise and the tangible benefits and outcomes of their work.
Het is belangrijk om je af te vragen met wie je te maken hebt. En wat diegene jou heeft laten zien om autoriteit te verdienen.
Een succesverhaal is niet genoeg.
Een succesverhaal is nooit genoeg.
Want een succesverhaal is makkelijk te fabriceren.
Er is niets mis met succesverhalen. Met online overtuigen. Met social proof.
Maar waar zeker iets mis mee is, is het fabriceren van autoriteit. En wat zeker zeker mis is, is het fabriceren van autoriteit met als doel persoonlijk gewin. En waar zeker zeker ZEKER iets mis mee is, is het fabriceren van autoriteit ten behoeve van persoonlijk gewin – ten koste van een kwetsbare doelgroep.
Maar weet je waar ook iets mis mee is?
Met het toekennen van autoriteit aan mensen die het niet verdienen.
En dat doen we uiteindelijk zelf. Door niet op te letten.
Waar iets mis mee is, is meedoen met de gekte.
Wie trucs gebruikt om te verkopen, heeft ook alleen trucs om te verkopen.
Maar trucs zijn onnodig.
Wat de wereld nodig heeft is echtheid.
Mededogen. Hulpvaardigheid. Integriteit.
Wat de wereld nodig heeft zijn jouw ideeën, jouw hulp, jouw visie.
Authenticiteit kun je niet kopen.
Authenticiteit is de enige duurzame weg naar autoriteit & invloed.
Ik zie het al eerder: jij bent een succesverhaal.
Niet-gefabriceerd.
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
Heel herkenbaar stuk! Zo kreeg ik laatst de vraag van een ondernemer of ik niet een aanbeveling wou doen. Ik had nog nooit gebruik gemaakt van zijn diensten…
Toen ik zei;’ Nou eh.. sorry, dat gaat een beetje lastig.’ Gaf hij aan dat ik toch prima wat kon bedenken. We helpen elkaar toch immers? Diepe zucht..
Ja, omgekeerd moet hij natuurlijk ook gewoon bereid zijn te investeren. Moet wisselwerking zijn!
Ik had het hier juist over met mijn vrouw – ik krijg zo de kriebels van al die business coaches die je gaan helpen “je droombedrijf te creëren”. Zelf hebben ze niets significants voor te leggen qua ondernemerservaring. Ze volgen wsl gewoon een stappenplan van een dure Amerikaanse coach. Selling the dream heet dat geloof ik. En zo veel mensen die erin trappen!
Selling the dream. Maar dat is juist zo erg. Want de mensen die ze weten te verleiden zijn de mensen die hun geld en zelfvertrouwen het hardste nodig hebben. 🙁
🙂 fijn geschreven. je verwoordt mijn gevoel bij de ervaringen van de laatste maanden waarin ik mijn ogen open houdt voor iemand die mij en de ontwikkeling van mn bedrijf verder kan helpen.
het blijft opletten ja. het is een spel soms. als gokken in n casino. verleidelijk om nu, nu, nu mee te doen maar je verstand niet verliezen is het devies. ook geduldig luisteren naar je gevoel en merken of t plaatje klopt.
en ja, vanzelfsprekend, ondertussen ook zelf eerlijk verhaal vertellen. .
Wat ze in dat artikel zegt is een goede methode: onderzoek doen. Wat delen die mensen al? Hoe helpen ze anderen en jou? Reageren ze als je ze iets vraagt? Nemen ze de telefoon op? Wat is er allemaal van ze te vinden? Dat soort dingen.
PS Ik vond hier net een goed stuk over. Het gezamenlijke bedrog noemt deze schrijver ’the fraternity con’ https://www.quora.com/Can-you-really-make-significant-money-using-affiliate-marketing#
En verdomd, dat is het. Ik hang die mensen ook niet aan de schandpaal.
Nou is het niet echt zwart-wit. Alle normen over wat je doet in online marketing zijn onvast. Iemand kan meer of minder ethisch werken op meerdere schalen.
Ik hou van zwart-wit, maar er is een boel grijs.
Ik las het net, dank voor de link. Interessant dat hij geblockt wordt van al die fora he? De kleren van de keizer.
Ja. Ja. Ja. Helemaal eens.
Man, ik zie het ook de hele tijd, we zien het allemaal de hele tijd.
Ik kan het niet eens benoemen want dan schaad ik mensen. Maar ik heb voorbeelden..
Het probleem is dat iedereen Cialdini letterlijk neemt en als bijbel gebruikt. Klakkeloos. Alsof er nooit iets mis is met al die tips om jezelf op te pompen. Alsof er geen ethiek bestaat. Google maar eens op Cialdini en kijk dan hoe vaak je kritiek vindt…
Het grote probleem op het web is dat je niet weet wie je kunt vertrouwen. En nu gaat volgens de kenners branded content een grote vlucht nemen. Wordt het nog erger. Ikzelf vertrouw alleen de mensen die niet aan al die trucs doen.
Fijn artikel Elja. Je ziet inderdaad vaak alleen het sausje. Ik vind het ook steeds lastiger worden om dingen online te doorgronden. Een poos geleden probeerde ik de ‘make art that sells’- cursussen te doorgronden, was knap lastig, want ik zag alleen maar de mooie praat en wilde echte ervaringen horen/lezen. Uiteindelijk via een bevriende illustrator bij iemand terechtgekomen die eentje gedaan had en die me gewoon via de telefoon heeft verteld wat ze ervan vond, zeer waardevol en ook nodig (bleek) want het leek mooier dan het werkelijk was. Dus ja met Kitty eens, mensen die niet aan trucs doen en waarmee je echt kunt praten zijn de beste!
Het gekke is inderdaad dat we zo weinig voorbeelden zien van mensen die de cursussen gevolgd hebben en tevreden zijn. Vaak heb ik de indruk dat al die endorsements ook niet echt zijn, dat die mensen niet echt betaald hebben. Maar het blijft verleidelijk. We trappen er allemaal in, wel eens. Maar hopelijk steeds minder. 🙂
CON MUCHO GUSTO SIEMPRE HEMOS COLABORADO EN COMPRA DE BONOS DE LA SALUDCONOCEDORES DE LA GRAN LABOR QUE DESEMPEÑAN DIOS LOS BENDIGA SALUDOS DE MINERVA SANCHEZ DE DUMONT
“Ikzelf vertrouw alleen de mensen die niet aan al die trucs doen.”
Voor veel mensen is dit natuurlijk lastig, omdat ze niet (op tijd) door hebben dat het om trucs gaat.
Het gevaar is ook dat je gaat geloven dat jezelf succesvol voordoen de enige manier is om succesvol te worden.
Toch denk ik dat je met eerlijkheid het verste komt…
(Interessant artikel Elja)
Hoi Lieuwe – ja dat is het precies…het lijkt alsof je moet doen alsof je succes hebt om succes te hebben. Misschien lijkt het niet alleen zo maar IS het ook zo. Ik zie het echt OVERAL om me heen. Terwijl ik bij veel voorbeelden heel, heel sterk twijfel of ze ‘succes’ hebben. Of er zelfs de hypotheek van kunnen betalen. Maar je mag geen zwakte tonen. Succes maakt succes.
Ik weet niet hoe we het kunnen doorbreken. Op mijn manier probeer ik open te zijn over mijn succes maar het is een kwetsbaar verhaal. Zowel als je nog geen succes hebt, als wanneer je het wel hebt. Want je wilt ook niet meespelen in dat ‘kijk mij nou’-spel.
Ik ook – ik vertrouw de mensen die me keer op keer hebben laten zien dat ze bereid zijn om gratis hun kennis te delen, om terug te praten, om in gesprek te gaan, om te delen. Om te helpen.
Ik ben zo blij dat ik zelden boeken lees. En al helemaal geen Engelstalige. Cialdini kwam ik 3 jaar geleden tegen en ik was er gelijk klaar mee. http://www.martinebakx.com/2013/03/cialdini-in-het-internettijdperk.html
Ik ben gek op boeken. Maar niet op trucjes. 🙂
Ik kom die trucjes dus gewoon nooit tegen :-). Ik vond het, voordat de sociale media kwam, een ramp dat ik geen engels kon lezen, nu vind ik het een zegen.
Ik kwam deze nog voor je tegen: https://decorrespondent.nl/2224/Dit-is-wat-er-dagelijks-misgaat-in-je-hoofd/233847094800-5aad3484
Wordt wel redelijk uitgelegd hoe het brein functioneert. Waarom de ene mens wel dingen aanneemt en gelooft en de ander niet.
Ik zie ze ook in NL hoor! :))
Klopt, ik formuleer het verkeerd. Het moet zijn; ik kom die trucjes dus nooit MEER tegen. Of wellicht is het dat ik ze gelijk doorzie, dat kan ook.
Misschien filteren we ze gewoon uit ons netwerk?