Mijn vriendin Anna-Maria is zo iemand waarvan je trots bent dat je een bezittelijk voornaamwoord voor haar naam mag plakken. Ik doe dan ook altijd vrijwel alles wat ze me vraagt. Dat is de trade-off.
‘Kom je vanavond helpen bij een klantevenement’? OK. ‘Wil je een vaste column verzorgen in mijn radioshow waarbij ik je iedere maandag ga bellen net als je met je kleine kinderen aan tafel zit?’ Why not. ‘Ga je mee naar deze voorstelling in een ijskoude kerk waarbij mensen op de tafel waaraan jij eet ook gaan lopen?’. Graag.
Het enige waarin ik haar ongehoorzaam ben geweest, is dat ik een boek dat ze me gaf nooit gelezen heb. Mogelijk liggen hier zelfs wel twee boeken van haar. Het zou zo maar kunnen.
Toen ik haar net aan de telefoon had begon ze over twee boeken die ik echt moest lezen. Waarop ik meteen schuldig terugdacht aan het boek dat ik nog niet gelezen had. Daarom vermaak ik je vandaag met een lijstje van boeken die vrienden me aanraadden/gaven en die ik nog steeds niet gelezen heb. Maar wel ga lezen.
Misschien.
Ooit.
Ongelezen boek 1: Thinking fast and slow
Dit boek kreeg ik aangeraden van mijn vriend Cor. Heel lang geleden. De aanbeveling maakte zoveel indruk dat ik hem per ongeluk twee keer kocht (als je een exemplaar wilt hebben: mail me). Maar ik kwam niet tot lezen.
Iedere keer neem ik een van de twee exemplaren mee in mijn tas. Mopperend dat ik beter de digitale versie had kunnen kopen. Maar dat ga ik natuurlijk niet meer doen he want dat gaat me echt te ver: 3 exemplaren.
Nooit lees ik hem. Ik ben maar tot de eerste paar bladzijden gekomen en toen ben ik opgehouden.
Cor kan overigens niets zeggen want ik stuurde hem heel lief en ongevraagd mijn favoriete boek, wat ook nog eens VOLLEDIG past bij zijn leven en achtergrond en favoriete vakantiebestemming maar hij heeft het ergens in een doos liggen die hij nooit opent. Hij schreef er wel een mooi blog over. Dus da’s dan wel weer mooi.
Misschien lees ik het alsnog wel, dat boek over hoe we denken en beslissen. Ooit.
Ongelezen boek 2: Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt
Dit boek leende Anna-Maria me. Althans ik denk dat het een lening is. Hij kwam heel lang geleden (2015!)) per post (wat heel gaaf is) en met een briefje waar in koeienletters iets op stond. Een beetje een impulsieve actie denk ik.
Het punt met Anna-Maria is dat ze een paar jaar voor loopt op mij. Qua leeftijd van haar kinderen, qua levensfase, qua ondernemerservaring, qua trainerservaring. Dat verklaart overigens niet waarom ik altijd zo braaf naar haar luister. Want ze is volledig anders dan ik. Of misschien verklaart dat het wel?! I don’t know.
Nu vermoed ik dat ze gelijk heeft en dat dat boek interessant voor me is. Alhoewel haar smaak in literatuur een beetje minder rooskleurig is dan de mijne. Los nog even van de management- en marketingboeken waar ze stapels van leest en waar ik niet aan toe kom.
Ik weet het niet hoor. Het leuke van dit boek is eigenlijk het begeleidende briefje dat ik ergens bewaarde en dus nu niet kan vinden en de titel en het feit dat AM het opgestuurd heeft. Maar verder vrees ik dat dat boek me wil confronteren met het feit dat mijn ogen slechter worden, mijn kinderen onafhankelijker en mijn maten groter. Dus eh, nee. Bedankt.
Nou ja misschien. Ooit.
Ongelezen boek 3: Reality is Broken
Deze komt ook weer van Cor. De volledige titel is: Reality is Broken. Why Games Make Us Better and How They Can Change the World.
Net als hij, of misschien door hem, vind ik gaming en leren een fascinerend onderwerp. Ik ben er nog niet zo veel mee bezig als zou moeten, omdat ik nog bezig ben met de vraag hoe didactiek verandert. Hoe je didactische vormen kunt inzetten in een training en in een online training. Nog even los van spel.
Maar ik ben ook een moeder van jongens die al op hun tweede de iPad pakten om spelletjes te doen. De vrouw van een man die weinig dingen ontspannender vindt dan met zijn zoons Super Mario te spelen. En een Candy Crush-verslaafde.
Redenen genoeg, kortom, om dat boek nu eindelijk te lezen.
Nou ja.
Ooit. Al was het maar om mijn vrienden die anti-scherm zijn van repliek te kunnen dienen.
Of, als je net als ik te weinig energie hebt voor ingewikkelde boeken, kun je ook gewoon de TED talk over het boek bekijken. Zie hier:
Vakantieliteratuur
Ik zou kunnen zeggen: ik neem ze mee op Herfstvakantie.
Maar ik denk niet dat ik het waar ga maken.
Ik weet het niet.
Ik ga ze wel lezen, denk ik.
Ooit.
- Creëren is schrappen - 2 januari 2025
- Versla de oud & nieuw-blues - 31 december 2024
- Afscheid van een digitaal verleden - 30 december 2024
Geef een reactie