—-deleted—-
Ik loop er wel vaak tegenaan hoor, de laatste tijd. Te kritische artikeltjes die zo uit mijn pen vloeien. Maar die eigenlijk zo weinig toevoegen. Of gewoon niet handig zijn. Dat ik ze dan weer delete.
Is het mijn state of mind? Of is het gewoon een sign of the times? Is er gewoon meer om boos over te worden of kritisch over te zijn?
Het lastige is dat ik het vaak met de algehele visie oneens ben, de laatste tijd.
Met de manier waarop mensen via Twitter en met gebruik van hun twitternetwerk bedrijven onder druk proberen te zetten om dingen gedaan te krijgen.
Met de manier waarop bedrijven ‘content marketing’ inzetten zonder te begrijpen waar het echt over gaat. Namelijk niet over henzelf, maar over de ander.
Met de manier waarop mensen/bedrijven vergeten nog te praten, en met name zenden. Op Twitter althans. Hoewel ik het ‘recentelijk’ (as we speak) ook in andere vormen meemaak. Ik luister terwijl ik dit type naar een ongoing monoloog over hoe goed een organisatie een campagne heeft uitgevoerd. En daar heb ik dan ook nog voor betaald! Dom, dom, dom. (maar dom van wie?)
Ik ben altijd al iemand geweest die zich afvroeg of zij nou gek was, of de rest van de wereld. Als dat kindje in ‘De nieuwe kleren van de keizer’ dat roept: “Maar hij is bloot!”.
Ik probeer die kritische kant online een beetje te onderdrukken. Het voegt over het algemeen niets toe. Beter om even achter de schermen te delen wat je vindt, denk ik dan, of het gewoon te laten zitten. De wereld heeft al genoeg negativiteit. Maar soms, soms mot het er even uit.
Oh, well. Onwards, en upwards. Dank voor het luisteren naar mijn frustratie.
PS Ik geef even antwoord op mijn eigen vraag: ja, het is mijn mindset. Geen goed teken! Als je je gaat storen aan andere mensen, weet je dat het niet goed zit. Ik geef het maar even de tijd, denk ik. Even de oude, positieve, flexibele en vooral accepterende kanten van mijn zelf terugvinden.
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
Waarom voegt kritiek niets toe? Ik begrijp die instelling nooit zo goed. Iedereen stoort zich aan anderen, dat is menselijk. En er is wat mij betreft niets mis mee om daar zo nu en dan je kritisch over uit te laten. Alleen maar alles accepteren en uber positief zijn, daar word ik nou moe van. Kan daar niet zo goed tegen. Kritiek wapent je, zorgt dat je grenzen aangeeft en dat je een weerwoord kunt geven. Niets mis mee, gewoon doen. Zo.
Kritiek is goed, kritisch zijn zeker. Wat ik bedoelde (realiseer ik me door jouw en Martine’s feedback) is dat ik vind dat je 1) die kritiek allereerst moet neerleggen bij degene of de organisatie waar je kritiek op hebt, en hen de kans moet geven om er iets mee te doen. En 2) kritiek om het kritiek hebben, dát voegt niets toe. Je hebt kritisch zijn, aanscherpen, scherp houden. En je hebt zeuren, en zogenaamd kritisch zijn.
Als het niets toevoegt en als het gaat om iets dat niet (meer) anders kan, waarom zou je het dan doen? Wie heeft er iets aan? Ik bedoel dingen als eindeloos praten over wat er niet goed is, zonder je actief in te zetten om er iets aan te doen. Of ‘lekker kritisch’ zijn over dingen omdat het je veel aandacht oplevert.
Het is een lastige grens vind ik, want bloggen, tweeten, praten over dingen die anders zouden moeten, dat valt ook onder ‘iets doen’, je stem laten horen. Maar soms ook niet.
Het is net zoiets als iemand eerlijk zeggen wat je van iemands mislukte nieuwe aankoop vindt. Waarom? Wat voegt het toe aan de wereld als jij je vriend vertelt dat je zijn nieuwe auto niets vindt?
Gisteren zat ik me te ergeren aan een presentatie in het kader van een dure opleiding die ik volg. Gelukkig geven ze altijd de mogelijkheid om de presentaties te beoordelen. En krijg ik als klant dus de kans om te laten weten wat ik er van denk. Voordat ik op mijn blog ga roepen wat er allemaal niet klopt, moet ik het delen met de organisatie, vind ik.
Kritiek kan heel waardevol zijn. Mits eerlijk en oprecht. Maar al mijn irritaties en ergernissen…of die nou zo waardevol zijn voor de wereld??
je hebt gelijk.
Kritiek geven is alleen maar zinvol als er om gevraagd wordt. Anders weet je zeker dat er niets mee gedaan wordt, sterker nog: niet eens gehoord wordt.
dat is soms frustrerend.
Ik leer mijn slechthorende klanten wel, dat ze hun hart mogen luchten. Als ze vinden dat ondanks al hun inspanningen mensen nog steeds geen rekening houden, en als dat te veel pijn gaat doen van binnen. Die pijn moeten ze laten zien, vind ik.
Af en toe je hart kunnen luchten is goed.
Mooi dat jij een radar hebt die voelt wat er wel en niet aan klopt. Volgens mij is jouw radar haarzuiver. vertrouw daar op. en inderdaad , geef het tijd.
Ah joh, dat ene blog van mij, dat komt 100% voort uit irritatie. Uit precies dezelfde gedachte die jij hebt; ben ik nou gek? Of snapt de rest van de wereld het gewoon niet. Nergens wordt zoveel onzin over geschreven als over SEO (alhoewel ik laatst ergens las dat Sociale Media Experts de nieuwe kwakzalvers zijn). Echt 80-90% van de artikelen op dat blog komt voort uit de gedachte; “ja maar zo werkt dat niet”, of “zo werkt dat allang niet meer”.
Dus kom op. Gewoon je lekker irriteren aan dingen en erover schrijven 🙂 Het is een goede inspiratie bron. Geloof me.
Ik vind dat blog van jou juist goed. Het is kritisch omdat het voor wil lichten. Je deelt hele waardevolle kennis. Frank’s comment doet me realiseren dat ik me niet goed heb uitgedrukt. Het gaat om de redenen erachter en de manier waarop.