Als je houdt van foto’s maken, of gewoon van foto’s kijken, is het een aanrader: de expositie in FOAM, het fotomuseum in Amsterdam van het gelijknamige fotoblad. (red: tot december 2015. Het boek van de tentoonstelling is verkrijgbaar en een aanrader)
OK vooral ook als je van fotograferen houdt. Maar wie houdt daar niet van, tegenwoordig (toch, Instagrammers)?
De tentoonstelling draait om de contact sheets van Magnum fotografen.
Magnum is een coöperatie van persfotografen, opgericht in de jaren ’70 omdat persfotografen vroeger niet zo’n goede positie hadden t.o.v. hun werkgevers (tijdschriften en kranten). Magnum bemoeide zich met hun (auteurs-) rechten en gaf ze een betere positie.
Er zijn wereldberoemde foto’s, waaronder velen die je wel eens gezien hebt, die gemaakt zijn door Magnum fotografen. Het is een unieke collectie bij elkaar.
Het gave is dat in de expositie in FOAM niet alleen sommige van die wereldberoemde foto’s te zien zijn (van Che Guavara, van de lama in de ’taxi’ in New York, van Malcolm X en Martin Luther King, van de revolutie in Hongarije en die moedige student in China op het Plein van de Hemelse Vrede, voor die tanks). Maar vooral dat de contact sheet waar die foto’s op stond, er naast te zien is. Inclusief het verhaal over de foto van de fotograaf.
De contact sheet is dat soort van dia-overzicht op fotopapier.
Met daarop alle foto’s van een rolletje, dat fotografen vroeger afdrukten om te kiezen welke foto’s ze zouden laten uitprinten. Weet je wel?
Wat je krijgt als je de contact sheet combineert met de gekozen foto is een idee van hoe deze topfotografen fotograferen. Waren ze op zoek naar het plaatje? Hoe kwam het tot stand? En waarom kozen ze nou juist die ene foto uit al die foto’s die soms best op elkaar lijken?
Soms waren het overigens niet de fotografen die kozen, maar de editors van de magazines (waaronder TIME magazine, bijv.). In de haast gingen de fotorolletjes soms ongezien richting de redactie!
Soms was een beeld ’toeval’, volgens het bijgaande verhaal van de fotograaf. Maar in de contact sheets zie je wat er vooraf ging aan die ene foto en wat er na gebeurde. En dat het meestal toch niet echt toeval was.
Soms waren ze al foto’s lang dezelfde scene aan het schieten.
Soms waren ze bedachtzaam aan het wachten op de juiste foto. Op het moment dat de Japanse monniken door hun besneeuwde tuin liepen, bijvoorbeeld. Twee foto’s, zie je op de contact sheet. Maar eentje van de twee was de perfecte, met perfecte beweging, opmaak, indeling, licht.
Omdat ik na al die cursussen van Thatcher Cook veel heb geleerd over licht, over fotografie, over verhalen vertellen, herkende ik veel. De technieken die ik van Thatcher leerde, zag ik overal terug.
Hoe Henri Cartier-Bresson zijn camera neerzette, zijn ‘frame’ instelde, en wachtte tot de mensen in zijn lens dat kader tot leven brachten.
Ik vond het ongelofelijk om het te zien, in het echt. Waarom die ene foto van de 10 die je op de contact sheet nou de mooiste is. En hoe je dat weet.
Dat blijft het werk van een echt goede fotograaf. Ik heb het Thatcher al 3 jaar achter elkaar zien doen, door duizenden foto’s skippen (klik klik klik klik klik) en maar een paar daarvan selecteren als de beste uit de serie. Mijn serie. 🙂
Of jouw serie! Want Thatcher is in het weekend van 14 februari in Nederland. Samen foto’s maken.
Hij geeft een workshop in Utrecht (in een van de werfkelders van Puur Events). Vrijdag starten we met een borrel, gewoon voor de lol. Zaterdag starten we de ochtend met een lezing, waarna we een dag lang fotograferen met elkaar en in groepjes met Thatcher. Op straat. Liefst in de donkere steegjes 🙂 En zondag besteden we de hele dag aan de critique waarbij Thatcher door je foto’s gaat van de vorige dag en daaruit een portfolio samenstelt. Tenslotte kijken we samen naar de selecties, om te zien wat iedereen gedaan heeft en hoe al die verschillende mensen verschillend naar dezelfde omgeving kijken.
Superleuk, superleerzaam! Het hele programma van de workshop straatfotografie vind je hier.
Mocht je interesse hebben, kun je je bij mij opgeven (1op1 at eljadaae . nl). Kosten zijn 99 euro, zodat we de kosten van het vliegticket en verblijf van Thatcher kunnen dekken.
Je hoeft geen professionele – of zelfs professionele-amateur-fotograaf te zijn. Lol hebben in fotografie en zin om er meer over te leren door je te laten inspireren en te doen, is genoeg.
Meer over Thatcher, en zijn foto’s, vind je op zijn site. Hij is een wereldberoemde fotograaf die gespecialiseerd is in documentary photography en street photography en al tientallen jaren de wereld over gaat om voor non-profits in de meest afgelegen gebieden te fotograferen.
En ga in ieder geval langs FOAM (nog 8 dagen)!
De tentoonstelling is speciaal voor FOAM ontwikkeld en verder nergens ter wereld te zien (helaas…!). Hij loopt nog tot 9 december. Opschieten geblazen…
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
Wat grappig dat je op dezelfde dag bent geweest als ik, alleen vond ik de tentoonstelling die jij eruit hebt gelicht niet zo boeiend en juist die andere twee die er waren wel.
Smaak oh smaak. Wat kan men toch van elkaar verschillen. 🙂
Maar, Foam is zeker een museum waar je regelmatig langs kunt zonder teleurgesteld te worden. Mooi klein ook.
Klopt het dat jij geen RSS-feed hebt? Of kijk ik ergens overheen?
Ja is er wel maar geen knop meer sinds ik dit thema heb. Dit is de feedburner feed http://feeds.feedburner.com/eljadaae.
Kan niet op jouw reactie direct commentaar geven dus maar even op deze manier. Die feed doet het! Dank je wel. Kan ik je nog makkelijker volgen.
Oh jee Niek, hoe kan dat nou?? 🙁 ik moet echt aan de slag met de techniek en het thema maar nog niet aan toegekomen. Geen enkel thema dat ik zie is wat ik wil, dat maakt het lastig. En dit soort dingen, ik weet echt niet waar het aan ligt. Maar dank in ieder geval voor het volgen!!
Ik had geen tijd voor de andere tentoonstellingen maar ik kwam ook speciaal voor deze. Misschien ben jij wat kunstzinniger aangelegd dan ik 🙂 Ik vind het leuke aan die tentoonstelling dat het zo concreet is, zo uit de praktijk, daar kan ik me dan goed in verplaatsen. Hoe abstracter, hoe moeilijker ik dat vind.
Aha, dat zal het zijn. Ik ben inderdaad meer van het abstracte en minder van het concrete. Ook weer opgelost. 🙂
Haha. Ik dacht het al… ik vind abstract lastig. Moet ik het verhaal bij horen anders vind ik het moeilijk.
Klinkt goed FOAM, kijken of ik daar heen kan
enne, you’ve got mail
Hij vertelde het al, echt super leuk!!! Allebei: You and Tatcher matching in Utrecht and Tatcher and Utrecht matching ;-))
xc
Ja dat wordt leuk!!