Ik heb een nieuwe baan. En de eerste werkdag komt steeds dichterbij (MORGEN!). Ik moet er wel een beetje aan wennen. Het is heel gek om mijn bedrijf af te ronden, vooral omdat ik een half jaar geleden nog niet had kunnen denken dat ik dat ging doen.
Ik merk dat mijn mindset begint te veranderen. Dat is het gekste. Dat ik bij heel veel dingen denk: dat hoeft niet meer. En dat ik dan een soort van opluchting voel.
Dit hoeft niet meer
Zo heb ik mijn Facebookprofiel bijgewerkt. Ik hoef niet meer te bewijzen dat ik verstand van Facebook heb of vindbaar te zijn op Facebook. Dus ik kan mijn persoonlijke profiel helemaal dichtzetten en afschermen. Inclusief de optie om mij te ‘volgen’.
Ik heb ook mijn privé-Instagram op privé gezet. Onvoorstelbaar was dat voor mij, de afgelopen jaren. Ik had natuurlijk een business account met contactknop en statistieken! Alles open! Alles onderdeel van het totaalplaatje!
Maar nu denk ik: doeiiiii, spammers. Ik plaats mijn foto’s toch alleen voor de lol, zonder hashtags, dus waarom zou ik nog moeilijk doen? Mijn Instagramgrid is mijn persoonlijke hobby en verder gaat het alleen om de DM’s. En daar heb ik geen business account voor nodig.
Zelfs LinkedIn voelt anders. Wat ga ik daar nog delen? Wat zet ik in vredesnaam in mijn kopregel? Kan ik nog zo maar liken wat ik wil? En wat ga ik daar nog delen eigenlijk?
Ontvolgen is een kunst
Ik ben ook door de lijst met pagina’s gegaan die ik volgde op Facebook. Honderden, waren het er. Ik kwam tientallen opdrachtgevers tegen. En grote merken die ik altijd gebruik als voorbeeld in mijn presentaties. Allemaal ontvolgd. Voelt heel stout.
(bovendien is mijn Facebook feed nu echt he-le-maal niet meer interessant. goede reden om er niet meer te komen ;))
Op LinkedIn bleek ik 909 bedrijfspagina’s te volgen. Heel veel opdrachtgevers, maar ook hun branchegenoten en concurrenten.
Op zich prima, maar dat hoeft niet meer. Dus ook daar ben ik radicaal gaan ontvolgen.
Ik ben ook bezig met het opzeggen van abonnementen. Later en Canva heb ik niet meer nodig, althans niet de betaalde versies. MS Teams en Zoom ook niet meer. LinkedIn Premium heb ik opgezegd.
En ik heb dus Google Analytics verwijderd van mijn site. In het kader van, waarom zou ik dat nog gebruiken?
Grote schoonmaak, is het.
De wereld wordt opnieuw gerangschikt
Er zijn ook andere rare dingen. Dingen waar ik nooit rekening mee hoefde te houden en die nu opeens gaan spelen. Want als je gemiddeld twee keer per week een workshop geeft, heb je de flexibiliteit om dingen te doen als boodschappen doen tussendoor, je kinderen herinneren aan hun sporttraining, het maken van tomatensaus voor de lasagna die uren moet sudderen, af en toe op school te helpen en pakketjes voor de buren aan te nemen.
De vraag is nu hoe het thuis gaat met de boodschappen die de AH op een vaste dag komt brengen.
Of de vraag wat ik aanmoet met stakend streekvervoer. Want ik ga voortaan met de bus. Of de fiets dus, als het aan mijn kinderen ligt, die me de ervaring van een half uur naar je werk fietsen wel gunnen.
En hoe zit dat met salaris? Opeens realiseerde ik me dat ik feitelijk een maand zonder inkomen ben. Want ik krijg natuurlijk pas salaris aan het einde van mijn eerste maand. Gelukkig heb ik nog wat facturen te versturen en een fijne spaarpot na een heel goed zzp-jaar.
‘En hoe laat moet je dan beginnen?’, vroegen mijn kinderen. ‘Hoe laat vertrek je in de ochtend?’, vroeg mijn man. ‘Wat doe je met je woensdagochtend zwemtraining-om-half-zes?’, vroeg iemand. ‘Hoe laat ben je dan thuis mama?’, vroeg mijn jongste. ‘Kunnen we volgende week iets afspreken?’, vroeg een vriendin.
Ik moest ze het antwoord schuldig blijven.
Gelukkig zijn mijn kinderen meer en meer gewend om dingen zelf te doen, kunnen ze alledrie koken, weten ze inmiddels zelf wel of ze hun gymtas ‘sochtends mee moeten nemen, denken ze heus wel aan hun sporttraining en nemen ze steeds vaker de boodschappen aan (en ruimen ze die ook nog eens op, als het meezit).
En verder heb ik geen idee. Het is echt een sprong in het diepe.
Al met al moet ik even wennen
Sommige mensen reageren op mijn nieuws dat ik in loondienst ga met ‘oh wat heerlijk voor je, die vastigheid!’.
Maar ik moet daar van binnen een beetje om lachen. Want de vastigheid is voor mij juist het spannende.
Ik sta op de rand van iets en weet niet wat er aan de andere kant ligt.
Maar zin heb ik zeker!
PS Met dank aan Frank die me het duwtje gaf om dit allemaal toch even te bloggen 🙂 Want blogs mogen chaos zijn.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Superleuk Elja!
Blij dat ik je nog heb kunnen strikken voor een workshop enne….ik zie tóch wel een mooie titel voor nog één boek:
Ontvolgen is een kunst!
Je hebt het er maar druk mee, en dat waren ook best veel LinkedIn-pagina’s zeg!
Veel plezier morgen op (weer?) je eerste dag in loondienst Elja! Ik lees je bevindingen vast wel ergens 👍