- Afteldag: 17/22
- Aantal woorden: 40.248
- Aantal pagina’s: 118
- Aantal hoofdstukken af: geen idee
Instapolitie
Gisteren was ik de hele dag op stap met een wijkagent. Van 07:30 tot 16:30. Ik was in een jongerenopvang, een bejaardentehuis, meerdere hofjes, steegjes, pleinen, parken, de rosse buurt, winkels, buurtcentra, een coffee shop en natuurlijk op het bureau. Ik at lunch met agenten die het over de vrij gruwelijke details van een zaak hadden terwijl ze aan het eten waren [er gebeuren onvoorstelbaar erge dingen vlakbij huis zonder dat jij en ik dat weten. de agenten zijn de mensen die daarmee moeten omgaan, namens de maatschappij. ik ben ze zo dankbaar!] en hoorde ik-weet-niet-hoeveel anekdotes over de buurt en over het leven. En, oh ja, ik gaf een workshop Instagram en overtuigde een aantal agenten van het nut van hun eigen accounts. Je vindt een verslag van mijn dag in de uitgelichte story op Instagram.
Ik was zo moe dat ik na het eten op de bank in slaap viel. Heel kort maar, want toen moest ik mijn jongste naar bed brengen en mijn middelste ophalen van zijn knutselclub. Maar echt. Heel moe.
Tegelijkertijd realiseerde ik me dat ik er weer verhalen bij had voor mijn boek! Want sommige agenten hadden flinke Instagramaccounts en konden heel veel voorbeelden geven van het positieve effect daarvan. In die zin draagt alles wat ik doe bij aan dat boek.
Systematic
Vandaag ging ik dus weer aan de slag. Ik was een beetje aan het uitstellen, geen zin, een beetje overweldigd door hoeveel ik moest doen en waar ik nou moest beginnen. Toen las ik Kitty’s reactie op dit blog, dat zij ook de software van Scrivener gebruikt. Het is software die het makkelijker maakt om de informatie in en over je boek te rangschikken. Als Kitty het gebruikt, weet ik beter waar ik het moet plaatsen. Meerdere mensen hadden er op gewezen maar ik begreep gewoon niet helemaal wat het was. Maar nu heb ik dus de sprong gewaagd en 50 euro neergeteld.
Mijn belangrijkste overweging was dat ik merk dat ik geen overzicht heb. Dat grote Worddocument is prachtig, en het helpt zeker dat sommigen van jullie me uitgelegd hebben dat je links in je scherm de inhoudsopgave kunt zien. Maar toch mis ik overzicht. Het is heel lastig om te weten waar je nog iets moet wijzigen en hoe je alles op elkaar aan moet laten sluiten. En om te voorkomen dat je dingen dubbel zegt. Als alles in 1 groot document staat lijkt het wel 1 grote brij van informatie. Er zijn zoveel onderwerpen die meerdere keren aan bod komen, maar waar noem je ze de eerste keer en moet je ze toelichten? In welk hoofdstuk leg je ze tot in detail uit zodat je daar op andere plekken naar kunt verwijzen?
Scrivener ziet er uit als een soort van internet verkenner, waarbij je dingen in mapjes en subniveaus en sub-subniveaus kunt verdelen. Je kunt er een notitieweergave van maken om op hoofdlijnen te kijken hoe het er uit ziet. Je kunt onderlinge verbanden aanleggen (al weet ik nog niet hoe) en alles doorlezen. Je kunt grotere stukken tekst in stukjes knippen en in aparte notities plakken zodat je ze makkelijk door elkaar kunt husselen of kunt verplaatsen naar elders in je boek. Echt heel fijn. En als je klaar bent, kun je het hele document weer uit Srivener halen en opslaan als Kindle book of ePub of gewoon als Word document.
Ik heb zeker een uur (of meer) verspild aan het onder de knie krijgen van Srivener. Na een half uur had ik er zo genoeg van dat ik er weer mee wilde stoppen. Maar die 50 euro deed me doorzetten. Als ik het ooit ga gebruiken, is het bij het schrijven van dit boek, leek me zo. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb.
Automatic
Ik heb vooral aan twee hoofdstukken gewerkt, een nieuwe en een oude. De oude bleek, toen ik alles op had gedeeld in losse notities (of hoe dat ook heet in Scrivener), niet logisch te zijn. Dingen waren dubbel en de opbouw was niet logisch. Daar ben ik flink mee bezig geweest.
Eigenlijk heeft het schrijfwerk twee fases. Enerzijds moet je op een gegeven moment gewoon productie draaien, woorden maken. Schrijven op de automatische piloot, verder en verder de diepte in. Maar zoals ik laatst al zei is dat pas het begin. Maar daarna komt pas het echte werk. Je moet je eigen werk continu doorlezen en telkens inzoomen en uitzoomen: van paragraaf naar hoofdstuk naar boek naar hoofdstuk en zelfs naar alinea. Pas als je geschreven hebt, kun je gaan bijsnijden. Het is net een Nailed it!-cake, zo’n boek. Alleen dan hopelijk niet nagemaakt van een voorbeeld en een stuk beter uitgevoerd!
Wat ik ook gedaan heb is opnieuw opgeschreven wat ik nou eigenlijk over dat andere onderwerp, van dat nieuwe hoofdstuk, wil zeggen. Ik was al een beetje begonnen dus er stond al van alles. Maar ook daar ontbrak de lijn. Ik heb dus opnieuw alle onderwerpen opgeschreven (gewoon op papier) die ik zou willen benoemen. En voor al die dingen heb ik een notitie aangemaakt in Scrivener. Daarna ben ik ze gaan herschikken en verslepen. Wat past bij wat? Wat is de gezamenlijke noemer? Dat helpt enorm.
De automatische piloot moet straks wel weer even aan, gewoon om meters te maken. Maar vandaag was het lekker om ook even te systematiseren en organiseren. Op naar de deadline. En een welverdiende Kerstvakantie!
Aftelblog
Ik lever over 20 dagen het concept van mijn derde boek, getiteld ‘Super social’, in bij de uitgever. En ik tel af met blogs. Voor mezelf en voor het nageslacht. Hier vind je de rest:
- Dag 1/22: There’s no such thing as writer’s block
- Dag 2/22: Een boek schrijven is romantisch
- Dag 3/22: Sommige woorden tellen dubbel
- Dag 4/22: Schrijven vanuit de inhoudsopgave
- Dag 5/22: Waarom zou je een boek schrijven?
- Dag 6/22: (publicatiedatum: dag 7/22) Refocus
- Dag 9/22: Van boekidee tot conceptboek
- Dag 10/22: Rust roest
- Dag 12/22: Inspiratie fascinatie
- Dag 14-15/22: Je kunt pas boetseren als je een vorm hebt
- Game on - 30 december 2024
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
Geef een reactie