Bij de voorbereiding voor een presentatie over online story telling realiseerde ik me opeens waarom sommige content zo goed werkt: omdat die niets vraagt.
Veel van de content die we lezen op het internet (ik reken social media even onder ‘het internet’) wil iets van ons. Dat we iets kopen. Dat we iets vinden. Dat we iets delen. Dat we iets klikken. Dat we iets bezoeken. Dat we iets invullen. Dat we iets voelen, zodat we iets vinden (van de afzender).
Voor veel online uitgevers/bloggers geldt dat ook.
We willen graag verkeer naar onze sites. Het business model bestaat uit jou als bezoeker. Dat is wat een site of blog geld waard maakt, de kans dat jij bereikt wordt.
Toch hoeft het niet zo. Je kunt ook informatie delen gewoon omdat je dat leuk vindt, omdat je het belangrijk vindt, omdat je iets wilt geven, omdat je graag wil delen waar je blij van wordt. Hoewel ‘belangrijk vinden’ alweer een bepaalde verplichting inhoudt aan de kant van de ontvanger, namelijk dat je de informatie in je opneemt en er iets van gaat vinden.
Nou ja, feitelijk wil iedereen die iets online deelt natuurlijk iets. Al is het iets vaags als aandacht, bewustwording, contact, bekendheid. Maar dat is nog steeds iets anders dan vragen om de click, de sale, de info, de button click.
En delen zonder te vragen kan wel degelijk iets opleveren. Een sterk merk. Een band. Volgers. Liefde, zelfs. Dat is eigenlijk de crux van ‘social media’. Maar lastig uit te leggen aan bedrijven.
Een mooi voorbeeld vind ik National Geograpic op Instagram.
Natgeo vraagt je op Instagram niet om iets te klikken. Hooguit zetten ze de klikbare link naar de instagramaccount van de fotograaf er in. Maar dat is eerder sympathiek dan vragend.
Content die niets vraagt. (Mits je ze volgt, natuurlijk. Wat dat betreft heb je aan de belangrijkste vraag al voldaan.)
Ik zie daar kansen voor de overheid (de presentatie waar ik mee bezig ben is voor de Rijksoverheid). De overheid kan dat rustig doen, delen en niets terugvragen. Informeren. Die wordt wat minder op haar dak gezeten over CTR en KPI’s en dat soort dingen. Haar doel kan zijn: we willen burgers en belanghebbenden informeren over dingen die impact op hun leven of werk kunnen hebben. We willen delen wat we aan kennis hebben, omdat we er zijn voor de ander. We willen laten zien wat we doen.
Je kunt zeggen: dat is geen contentmarketing.
Contentmarketing heeft een doel en vaak is dat doel dat de ontvanger iets doet. Zie hier een semi-officiele definitie.
Maar misschien maakt dat niet uit. Misschien is dat het hele punt. Misschien is het een kracht, delen omdat je iets voor de ander wilt doen.
Content die niets vraagt. De heilige graal. 🙂
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie