Het leukste aan bloggen is misschien nog wel dat er voor ieder wat wils is. Voor iedere lezer is er iets te vinden dat hem of haar aanspreekt. En hem of haar niet aanspreekt.
En wat de een aanspreekt, vindt de ander juist helemaal niets.
Wat je ook roept, er zijn altijd mensen die voor zijn en mensen die tegen zijn.
Als je wekelijks met bloggers praat, wordt continu de tegenstelling zichtbaar.
Da’s het leukste aan #blogpraat.
Deze tweets stonden daarnet bijvoorbeeld in mijn feed direct onder elkaar, naar aanleiding van een blog review en de vraag wat men vond van een bepaald blog:
Zo is het eigenlijk altijd.
De grootste les die ik van #blogpraat geleerd heb:
Niemand heeft gelijk.
En iedereen heeft gelijk.
Nog een voorbeeldje:
Even later kwam deze vraag:
@KoCoCounseling @Elja1op1 Dat is ook wel 1 van mijn vragen, hoe lang kan je een blog maken, of schrijf je dan een vervolg #blogpraat
— joke voorhans (@jokevoorhans) May 19, 2014
Ik zei dit:
@drspee @jokevoorhans @KoCoCounseling Eens met @drspee: helemaal aan jou. In stukken verdelen voelt niet altijd goed. #blogpraat
— Elja Daae (@Elja1op1) May 19, 2014
Maar iemand anders zei dit:
@Elja1op1 @jokevoorhans niet te lang, schrijf liever een vervolg. Het mooiste: los te lezen blogs maar ook samen te lezen.#blogpraat — manon bonefaas (@manonbonefaas) May 19, 2014
Het is net het echte leven, bloggen.
Er zijn altijd mede- en tegenstanders en onverschilligen.
Je hebt eigenlijk maar een klein groepje enthousiastelingen nodig om het naar je zin te hebben, als blogger en als mens. En die enthousiastelingen bestaan.
Het is een kwestie van vinden.
PS En ook mensen die het niet met je eens zijn, kun je het naar je zin hebben…
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
Ja boeiende en in die zin verhelderende discussie gisteravond – zoveel meningen als lezers/bloggers, alhoewel vaak overlappende meningen ook weer verscheiden *boeiend als t leven zelf idd
Zo is het!
Toevallig heb ik mijn laatste bericht in 2 delen gehakt. Niet alleen omdat het te lang werd, maar ook omdat het aantal items daardoor verdubbelde. Je krijgt dan teveel verschillende reacties door elkaar. Ik breng dan wel koppelingen aan als ‘morgen’ en ‘gisteren’. Eigenlijk verdeel ik alleen m’n vakanties over meer berichten, doorgaans 1 per vakantiedag.
Het kan natuurlijk ook erg handig zijn! Ik heb wel eens een serie geschreven. Dat was een stuk leuker dan als ik het allemaal in 1 blogartikel had verwerkt. Maar in het algemeen vind ik lange stukken nooit zo erg om te lezen, jij?
Die laatste vraag is aan de verkeerde persoon gesteld. 😉 Ik ben een soort beelddenker en heb daarom een hekel aan het lezen van lange stukken. Boeken lezen vond ik werken en deed ik nimmer voor m’n plezier.
Langere berichten kunnen, maar dan met veel alinea’s, regelmatig een plaatje en zeker niet saai uitgevuld met bijvoorbeeld te brede regels. Ik haak dus snel af als iets te lang is. De grens ligt ergens bij een normaal gevuld A4’tje en ik vraag me dan ook regelmatig af of ik zelf geen te lange berichten maak.
Zo zie je maar weer, het is heel persoonlijk! Maar dat tekst goed scanbaar moet zijn (alinea’s, kopjes) is voor mij zeker!