Wat je voelt, is wat je voelt. Maar toch. Als je hoofd het anders zou kunnen zien, zou je het ook anders voelen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
De 4G’s
Hoe zat het ook weer? Gebeurtenis, gedachte, gevoel, gedrag?
Als je binnen komt op een feestje en iedereen begint te lachen (gebeurtenis), kun je denken: ze lachen om mij (gedachte). En je rot voelen (gevoel). En verdrietig naar de tafel met drankjes lopen zonder met iemand te praten (gedrag).
Of je kunt denken: ha, gezellig hier (gedachte), je goed voelen (gevoel) en lachend op de groep afstappen (gedrag).
Sleutel
Maar wat is de sleutel? De million dollar question: hoe bepaal je je gedachten en zorg je dat je je positief en goed voelt, zodat je positief en met vertrouwen handelt en zo ook weer positief gedrag van anderen oproept?
Het vervelende is ook nog dat je, als je in een angstige, onzekere frame of mind zit, stiekem heel erg met jezelf bezig bent. Onzekerheid kan een hele egoistische state of being zijn, he? Alles op jezelf betrekken [ik heb het over mezelf, lieve lezer, mocht je daarover twijfelen].
Ik kijk uit over een prachtige stad, overal lichtjes, volle maan erboven, en kan alleen maar stressen. Over alles. Ik zou het hier opnoemen, maar de lijst is te lang. En soms (geloof ik) is het niet goed om negativiteit op die manier te voeden.
Wij, worstelaars
Ondertussen ken ik iemand die worstelt met zijn/haar werk. Nu ik erover nadenk: ik ken meerdere mensen met die worsteling (gaat niet over mij, al ken ik het gevoel, tot thuis blijven aan toe!). En mensen die een vreselijke tijd op hun werk hebben gehad en inmiddels op de juiste plek zitten, vol energie en positiviteit (ken ik ook :-)).
Konden ze (de worstelaars) maar hun gedachten veranderen. Konden ze zich maar anders gaan voelen. Konden ze maar afstand nemen – of liever, hadden ze dat maar eerder gekund. Konden ze maar de sleutel vinden.*
Geef ze de ruimte
…
Ik weet dat het moeilijk is, want mij lukt het niet. Ik weet gewoon niet of mijn gevoel wel klopt. Of ingegeven wordt door een angstig hoofd.
Ik geef het maar even de ruimte, dat hoofd. Zo voel ik me nu eenmaal. Het maakt niet uit, of ik eigenlijk dankbaarheid, trots, opwinding zou moeten en willen voelen: “It is, what it is.” (quote van wijze en ervaren vriendin P).
Ik gun dat die vrienden, de worstelaars, ook. Soms moet je accepteren hoe je je voelt, en dat je niet weet hoe je je hoofd uit die gedachtenstroom krijgt. Dan krijg je misschien een idee over wat wél goed zou voelen.
Je hart zit in je hoofd, maar als mijn hoofd niet luistert, luister ik naar mijn hart en laat ik mijn hoofd maar gewoon zijn gang gaan.
Komt goed. Ook bij jou, worstelaar!
* Ik moest denken aan showbizzkoppel Guilliana en Bill, die al drie seizoenen lang hun glamourleven delen met de wereld. Alleen was er naast die glamour opeens onvrijwillige kinderloosheid, miskramen, mislukte IVF-pogingen, en borstkanker met borstafzetting en -recobstructie. Die twee bezig zien met mind over matter is waanzinnig. Waan-zinnig. Met gelukkig een rooskleurig einde. Ze kunnen ieder moment ouders worden, via een draagmoeder, en zijn in de zevende hemel. Inspirerend, zulke doorzetters. Bijna bovenmenselijk, maar inspirerend.
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
Hopelijk voel je je nu een paar dagen later een klein beetje beter. Kop op, je kan het. Echt waar. En niks mis met dit gevoel, laat het er gewoon zijn. Hoort bij het moment van nu…Veel lfs!
Ik had deze week heel hard die sleutel nodig.
Ik heb er een gevonden (volgens mij zijn er meer sleutels die passen).
Lees mijn post van vandaag maar eens.
Licht scheppen in de duisternis, en heel erg genieten.
Vandaag na een gehooronderzoek, een middagje Amsterdam gedaan. Wow. Als een kind naar die grote stad gekeken.
Schilderijen gezien, in het museum, maar buiten met dezelfde ogen gekeken, dus ook daar allemaal mooie beelden.
wat is het heerlijk om me goed te voelen, los van alles wat er speelt.
En die drukte waar jij nu in zit, leent zich niet erg om afstand te nemen. je hebt de adrenaline van de stress denk ik nodig om alles te kunnen regelen. Is het niet gewoon een kwestie van adem in en er doorheen? Of zit het je dwars dat je jezeldf niet gerust kunt stellen met je eerdere ervaringen?
Geen idee. Het is gewoon een beetje veel. En omdat ik de taal niet spreek, is het nog net een tikje heftiger dan de VS. Komt allemaal goed, maar zie nu vooral even beren op de weg…
het IS dus gewoon veel!
niks mis met je gevoel. hier is ook niet tegen op de 4G’en.
heel erg veel succes, ik denk aan je.