Wij besloten twee jaar geleden om ons luxe leventje achter ons te laten. Een leven van luxe appartementen op wereldwijde toplocaties. Zwembaden voor de deur, chauffeurs voor je de reis naar je werk, taxi’s in plaats van de bus, dure restaurants, vliegreizen zo normaal dat je kinderen er niet meer van opkeken en private screenings van de nieuwste films.
Het was een luxe leven. Maar het maakte niet gelukkig.
Het was best even wennen om op te moeten letten wat we deden met ons geld. Om genoegen te nemen met minder.
Genoegen te nemen met genoeg.
Maar nog iedere dag ben ik blij met die keuze. Want ik weet dat geld niet gelukkig maakt.
Of….klopt dat wel? Weet ik dat echt?
Want ik merk dat ik er veel meer mee bezig ben, met geld. Nu ik weer een nieuw bedrijf ben gestart en onze financiële toekomst minder zeker is, dringen zich vragen op over wat je je kunt veroorloven. Waar je van droomt.
Toch maar een paar staatsloten gekocht. Want je weet maar nooit. Wat zou het fijn zijn om 10.000 euro te winnen, he?
Het was de auteur Ab Dijksterhuis die me aan het denken zette, in zijn boek ‘Op naar geluk’. Ik betrap me er op dat ik mezelf, precies zoals hij beschrijft, vertel dat ik veel gelukkiger zal zijn als we de badkamer kunnen verbouwen. En ik die mooie cowboylaarzen kan bestellen waar ik al een half jaar over nadenk.
In zijn boek legt hij uit waarom meer geld niet gelukkig maakt.
Dat spreekt me aan. Het is tenslotte waar ik zelf naar probeer te leven.
Steeds meer begin ik me inderdaad af te vragen wat nou eigenlijk gelukkig maakt. En hoe belangrijk geld nou eigenlijk is. En hoeveel je er van nodig hebt om gelukkig te zijn en te kunnen zorgen voor je geliefden.
Maar makkelijk is het niet, om je eigen gedachtengang en gedrag opnieuw vorm te geven. Te kiezen voor een alternatief.
Ik las dit deprimerende artikel (“De crisis is een bewuste strategie voor sociale afbraak“) en ik geloofde direct dat het klopte. Ik zet al langer vraagtekens bij de afbreuk van sociale zekerheden, studiebeurzen, pensioenrechten en de afnemende invloed van vakbonden.
Ik was nooit een socialist, tot ik in de VS woonde en me realiseerde hoe groot de verworvenheden zijn van onze socialistische maatschappij. En hoe die onder druk staan.
Wat is rijkdom?
Is rijkdom dat je kunt gaan winkelen als tijdverdrijf? 25 euro besteedt bij de Action aan spullen die je over een maand of een jaar in de prullebak gooit (ik kijk naar jullie, ‘shoploggers’!)? Is rijkdom dat je iedere twee jaar een nieuwe Ikea-bank kunt kopen?
Ik merk dat het lastig is om het los te laten, het idee dat je recht hebt op een mooi huis vol moderne spullen.
Het recht op consumeren.
Niemand lijkt zich af te vragen of het wel echt gelukkig maakt, al dat kopen. En wie de prijs betaalt voor al die onzin die wij met zijn allen kopen.
In een video van de Triodosbank legt een stamoudste uit dat het in zijn jeugd als zinloos werd gezien om 100 zeehondenhuiden te hebben. Je kunt er toch maar een tegelijk aan. Maar ik worstel met dat concept. Ik houd niet eens van winkelen, maar het gevoel dat je dingen kunt kopen is een fijn gevoel. En als je het gevoel hebt dat je het je niet kunt veroorloven, is dat lastig.
Maar is dat wel zo? Of is dat eigenlijk gewoon rijkdom?
Is rijkdom dat je kinderen en je achterkleinkinderen geen slaven zijn van een consumptiemaatschappij? Vrij de lucht in kunnen ademen, in plaats van dat ze op zoek moeten naar een alternatieve planeet om op te wonen (geen grapje) omdat de aarde kapot is (je zou denken dat je al je geld en macht beter kunt aanwenden om er voor te zorgen dat we onze huidige planeet leefbaar houden en versterken…!)?
Zouden we echt niet kunnen zonder Amerikaanse corn-fed beef of Argentijnse steak, speciaal voor ons onder erbarmelijke omstandigheden gefokt op een stuk land dat 10 jaar geleden nog regenwoud was?
Het is makkelijker om ongelukkig te zijn dat jij iets niet kunt kopen en anderen wel.
Makkelijker dan gelukkig zijn met wat je hebt.
Gek, he?
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
- Radertje - 12 januari 2025
Gisteren heb ik voor het eerst (!) Forrest Gump gezien. En in die film werd dit gezegd: “Momma said there’s only so much fortune a man really needs and the rest is just for showing off.”
Nu kan je natuurlijk discussiëren over wat ‘so much fortune’ inhoudt, maar ik ben het er wel mee eens.
Volgens mij heeft gelukkig zijn inderdaad meer te maken met momenten en herinneringen dan met spullen. Maar dat kan ik natuurlijk gemakkelijk zeggen met een dak boven mijn hoofd en genoeg geld om eten te kopen …
Is onderzoek naar gedaan door de beroemde Amerikaanse professor Gilbert. Na 50.000 dollar neemt geluk in de VS nog maar heel weinig toe, bleek. Forrest Gump! Ben je ook al bij de restaurantketen geweest die helemaal ingericht is naar de film? Bubba Shrimp heet het geloof ik? Ik vond het – ik geeft het toe! – geweldig…
Hahaha. Nee, nog niet in die restaurantketen geweest. Zal het zeker eens opzoeken. Wordt interessant met mijn man die geen vis eet 🙂
Voor niet-viseters is het niet zo’n hele leuke keten. Al hebben ze (denk ik) wel burgers… 🙂
Geluk is een vreemd concept en wordt door de reclamemakers voorgesteld als erg belangrijk. Maar volgens mij bestaat geluk bij de gratie van ongeluk, pech of tegenslag. Pas als je dat gehad hebt en het is voorbij, dan kan ik me erg gelukkig voelen. Ik heb daar dus geen troep voor nodig. Maar ik (en de meesten met mij) willen ons niet ongelukkig voelen. We schermen dat af en proberen het te voorkomen. Dan moet je ook niet gek opkijken als je je niet meer af en toe gelukkig voelt. Ik zit daar niet mee en kies de laatste jaren vooral voor tevredenheid. Dat vind ik belangrijker en ik voel me er prima bij.
Zo ben ik erg tevreden met geen auto maar een 2e hands fiets, of bijvoorbeeld met een XP die het nog prima doet. Op een groter huis zit ik ook niet te wachten, dat houdt voor mij vooral meer opruimen in. Aan een mobiele telefoon of smartphone ben ik nog nooit begonnen omdat ik er het nut niet van inzie.
Met deze insteek belandde ik met mijn submodale loon in een financieringsoverschot en ben ik maar gestopt met betaalde arbeid. Doe nu vrijwilligerswerk en hou ook daar een goed gevoel aan over.
Maar ik heb makkelijk praten. Voor mensen die kinderen opvoeden gaat dat allemaal niet zo eenvoudig. Als zij hun leven zo in weten te richten dat ze tevreden zijn en niet een slaaf van de commercie, dan neem ik daar mijn pet (heb ik ook niet) daarvoor af.
Ja het is bijna een luxe als je zo kunt leven als jij. Dubbel, he. Je bent echt de uitzondering. En met kinderen wordt het idd nog lastiger. Hoewel ik echt stappen aan het zetten ben in die richting. Afbouwen van allerlei dingen en meer bewustwording van dat het een voorrecht is, zoals wij leven. Dankbaarheid stimuleren en zo.
Van de week heb ik deze video zitten bekijken https://m.youtube.com/watch?v=YE_o1rdpXH0 en ik denk dat Barry Schwartz spijkers met koppen slaat:
3 concrete dingen waar je gelukkig(er) van wordt:
— doe meer voor anderen
— spendeer tijd en mogelijkelijkeden aan dingen doen ipv bezitten (activiteiten geven meer voldoening dan bezittingen)
— betekenis geven aan en vinden in je werk, zodat je iedere dag met zin ernaar toegaat/ermee bezig bent
Jij zou dat boek ook leuk vinden Sonja! Gaat precies over die dingen!
Interessant, vandaag had ik precies hierover. Want: als je niet precies weet wat je gelukkig maakt, waar werk je dan precies voor? Voor mij heeft het te maken met keuzemogelijkheden. En daarbij weet ik vrij goed welke keuzes niet blij maken. Eigenlijk: precies genoeg om de dingen (bewust) te doen die je wilt.
Het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt, he? Je bent onderdeel van een cultuur die op haar beurt weer sterk beinvloed (of gemanipuleerd?) wordt door grote krachten. Geluk heeft denk ik meestal te maken met anderen. Maar ongeluk soms ook.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo heel erg gelukkig word van het kopen van spullen. Zo hebben mijn ouders mij ook opgevoed. Ik kreeg geen Nintendo voor mijn verjaardag net als mijn buurjongen, dat vonden mijn ouders een veel te duur verjaardagscadeau. Een paar jaar geleden hoefde ik niet heel erg op mijn geld te letten, maar alsnog gaf ik niet zomaar geld uit. Het liefst besteedde ik mijn geld aan een leuk uitje met familie of vrienden. Ik word er nooit ongelukkig van dat ik iets niet kan kopen en anderen wel. Heel erg fijn!
Voor mij zit geluk hem in het tevreden zijn met je leven, lieve mensen om je heen hebben en genieten van de kleine (en soms ook grote) dingen.
Vandaar de naam!! <3