De afgelopen jaren deed ik ieder jaar mee aan het prachtige initiatief van HJ, #mijnmoment. Dit jaar slaat hij over, maar dat neemt niet weg dat ik een belangrijk moment had. En als ik iets geleerd heb over het bloggen van je leven, de afgelopen jaren, is dat je blog een dagboek gaat vormen van belangrijke dingen waar je later nog eens op terug kunt grijpen. En dat is heel fijn. Dus ook al stelde HJ dit jaar niet de vraag naar #mijnmoment voor 2018, ik schrijf het toch op. Here goes.
Mijn moment 2018
Misschien is het maar goed dat HJ dit jaar niet vroeg om #mijnmoment, want dat doet hij altijd ruim voor de Kerst. En het moment dat #mijnmoment werd voor 2018, kwam pas op 28 december.
Dat moment had te maken met dat ene thema dat mijn jaar bepaalde, in 2018. Ik kan er hier niet te veel over zeggen omdat het allemaal draaide om iemand anders. Laat ik volstaan met te zeggen dat wat ik beschreef in #mijnmoment 2017 de start was van een lange ontdekkingstocht. Een ontdekkingstocht rondom iemand van wie ik hou. Hij en hét stonden centraal, dit jaar, ten koste van anderen en andere dingen in mijn leven. Maar pas op 28 december realiseerde ik me dat het ook een ontdekkingstocht was geworden van mezelf.
Dat komt, we waren naar een afspraak. Voor de honderdste keer dit jaar, zo voelt het. Ik bedoel het niet negatief want het is juist positief, al die hulp die we krijgen. Er waren weken dat ik 4 afspraken en gesprekken had over hetzelfde onderwerp. Regelmatig had ik er 2, of 3. Allemaal over hulp en vooruitgang en actie en oplossingen.
Maar al die hulp betekende dit jaar ook een vrijwel continue aanslag op mijn energie. Ik was er doorlopend mee bezig. Alle acties en reacties waren momenten om te evalueren, boos te worden, verdrietig te zijn, moedeloos, hoopvol. Iedere dag opnieuw. Slopend, was het. Ik kan je niet zeggen hoe vaak familieleden zeiden dat ik er zo moe uitzie. En ik dacht: waar moet ik beginnen? Het valt niet echt uit te leggen.
Tot die afspraak op de 28e, waar ik huilend toegaf dat het allemaal zo lastig was. En de aanwezige professionals een paar dingen tegen me zeiden. Niets veroordelends. Ze constateerden wat dingen. Maar het was wel confronterend. Want opeens realiseerde ik me: het ligt aan mij.
Het was wel het laatste dat ik het afgelopen jaar wilde horen, dat het aan mij lag. Ik wilde juist horen dat het allemaal NIET aan mij lag, maar aan het. En nu realiseerde me opeens dat het wel degelijk aan mij ligt. En het gekke is: dat is goed nieuws. Het betekent dat ik iets kan doen. Want als het aan mij ligt, kan ik iets veranderen. Ik kan het niet veranderen, realiseerde ik me de 28e, maar mijn eigen gedrag wel.
Ik bepaal hoe ik reageer.
Ik bepaal hoe ik me gedraag.
Ik bepaal wat ik denk en daarmee ook hoe ik me voel.
Wat ik doe, bepaal ik zelf.
#mijnmoment2018 was dat opeens de knop omging.
Toen we in de auto stapten, zei ik tegen hem wat ik vanaf dat moment anders ging doen. Hij beloonde me met een voorzichtig lachje. Hij wilde het graag geloven. En ik ook.
Hallo, 2019
Ik hield mijn belofte. Sindsdien (9 dagen geleden) zeg ik iedere dag hardop dat ik het anders doe op de momenten dat ik het anders doe dan daarvoor. Iedere dag help ik zo mezelf en hem onthouden dat ik een belofte heb gedaan aan hem en mezelf. Iedere dag lachen we om mijn pogingen, vooral als ze bijna mislukken. Iedere dag merk ik ook hoe vast ik zat in mijn patronen en in mijn manier van denken. En hoe gek het is dat je met een andere bril op opeens alles anders ziet. En natuurlijk dat je bril je gedachten en daarmee je gedrag kunnen bepalen.
2019 ziet er een stuk beter uit, sinds 28 december 2018.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Wat een fijn besef Elja! De regie in eigen handen, niet over ‘het’ maar over je eigen gedachten, acties en reacties. En weet je wat ik altijd een fijne gedachte vind? Een mens past zich aan, dat doe hij namelijk altijd! Die gedachte heeft me al vaker geholpen om in ‘onveranderbare’ situates zelf de touwtjes in handen te nemen en zelf de regie te voeren over mijn aanpassingen. Op naar een goed 2019 met steeds minder struikelingen over je aanpassingen. Warme groet Maria
Dankjewel Maria! Je wil natuurlijk alleen maar leuke dingen in je leven, maar ja. Zo werkt het niet. Dan is het wel fijn om te ervaren dat je zelf soms kunt kiezen hoe je reageert!
Wat lijkt me dit moeilijk, op het moment dat je te horen krijgt dat je er zelf een aandeel in hebt. Ongewild uiteraard, maar toch. En wat pak je dat dan krachtig op. Ik gun jullie een positieve wending, begrip voor elkaar, veel blijdschap en daarmee veel minder zorgen.
Liefs, Petra
Dankjewel Petra! Ik denk regelmatig aan ons gesprek ooit, over dit onderwerp!
Wat een mooi moment Elja. Het klinkt als een lastig onderwerp wat dichtbij je hart zit. Ontdekken dat er dan toch ruimte is voor een andere kijk (houding) is heerlijk. Het lef hebben om dan ook echt te veranderen is nog mooier. Geniet van het veranderen en van de o zo lastige ‘bewust-onbekwaam’ fase die vaak heel veel mooie ontdekkingen oplevert. Een mooi en liefdevol 2019 gewenst!
Ik was (helaas) niet onbewust onbekwaam. Ik wist al heel lang dat het anders moest. Het lukte alleen niet. Maar 2019 ziet er beter uit. Dankjewel en jij ook de beste wensen!
“Ik kan het niet veranderen, realiseerde ik me de 28e, maar mijn eigen gedrag wel.”
Mooi inzicht. En erg belangrijk dat je het ook zo wilt/kunt zien. Maakt het allemaal (wat het dan ook is) nog steeds niet allemaal even makkelijk, maar je hebt nu wel de mogelijkheid om een aantal zaken te kunnen beïnvloeden zodat ze hopelijk positiever uitvallen. Succes en veel geluk in 2019 (en verdere jaren)!
Dankjewel Peter! x