Drastische actie genomen gisteren: meer dan de helft van mijn facebookvrienden ‘ontvriend’.
Ik had er genoeg van. Dat gevoel dat ik niet echt kan delen wat ik vind en hoe ik me voel. Dat mijn Facebook niet meer mijn facebook is.
Ontvrienden op Facebook: wie zijn je IRL vrienden?
Ik ging door de lijst met vrienden, en kwam daar mensen tegen die ik niet eens kende. Ongelofelijk, toch? Ik denk dat het mensen waren die me ooit advies vroegen over Facebook, of de vriendin van een vriend, of zo.
In ieder geval heb ik iedereen die ik nog nooit in het echt had ontmoet, ontvriend. En ook
- Mensen met wie ik geen warme band heb;
- Mensen die ik alleen zakelijk ken;
- Mensen die ik van vroeger ken maar NOOIT interactie mee heb, niet in het echt, en niet virtueel;
- Ex-vriendjes (!);
- Mensen die nooit iets op Facebook delen; en
- Mensen die, als ze iets van me willen weten, voldoende zullen hebben aan mijn blog, LinkedIn-profiel en mijn twitteraccount.
Is dat onaardig? Is dat hard? Ja. Dat is het wel. Althans, dat is het niet, vind ik, maar zo zullen sommige mensen het misschien wel ervaren.
Dispuutsgenoten, vriendinnen van vroeger, zakelijke relaties, twittervrienden die ik nog nooit ontmoet heb in het echt: allemaal ontvriend. Niet omdat ik ze niet aardig vind, of niet heel graag een IRL relatie zou willen opbouwen. Want dat wil ik wel. Maar ik voel me niet vrij op mijn eigen Facebook, en dat kan niet de bedoeling zijn.
Be-vrienden
Wie zijn er over?
- Mensen om wie ik echt geef
- Mensen die echt om mij geven
- Mensen die interesse tonen
- Mensen in wie ik oprecht geïnteresseerd ben
- Mensen op wie ik regelmatig reageer, en die regelmatig op mij reageren (op Facebook).
- Familie
- Collega’s.
Met een paar uitzonderingen, is dat de lijst.
Collega’s is nog een beetje een vreemde eend in de bijt, dus of dat zo blijft, weet ik niet. Met sommige collega’s en opdrachtgevers ben ik bevriend. En sommige collega’s ken ik nauwelijks (omdat ik in virtuele teams werk). Er is een vriend van een vriendin die me eigenlijk niet zo heel veel (meer) zegt. En er was een familielid met wie ik geen warme band voel. Er is een twittervriend die ik niet zo goed ken, maar waar ik me mee verbonden voel. Etc.
Tip: sta abonnees toe op je persoonlijke profiel
Nu is het volgens mij zo dat de mensen die ik ontvriend heb wel geabonneerd blijven op mijn publieke updates. Het kan zijn dat dit alleen het geval is omdat ik de optie ‘subscribe‘ op mijn persoonlijke profiel heb aangezet. Dat betekent dat mensen die niet mijn ‘vrienden’ zijn op Facebook, mijn updates toch kunnen volgen. Mits ik ‘publieke’ updates doe. Je kunt die optie instellen via deze pagina.
Aan de andere kant, het aantal ‘subscribers’ is hetzelfde gebleven. Dus of het echt zo werkt weet ik niet.
Maakt me ook niet veel uit, om heel eerlijk te zijn. Ik weet niet eens of al die mensen het gaan merken, dat we geen ‘vrienden’ meer zijn. Volgens mij krijgen ze er geen melding van. Hopelijk zullen ze me niet eens missen, dan klopt het alleen maar, dat ontvrienden.
Vind me online…
De clou is, dat mensen die iets van me willen weten, me toch wel kunnen vinden. Ik ben te vinden op LinkedIn, op Twitter, via mijn fanpagina, mijn blog. Als je me googled, vind je ik weet niet hoeveel links naar informatie over mij en mogelijkheden om in contact te komen.
Wat me tegenstond, al heel, heel lang, is dat ik mijn leven deel op Facebook, maar die 150 (of zo) mensen alleen maar meelezen en niet reageren of zelf delen. Of dat wel doen, maar dat ik desondanks nooit contact met ze heb.
Op mijn blog, op Twitter, voor #blogpraat, op LinkedIn – daar vind ik dat helemaal niet erg. Daar vind ik het juist een compliment als mensen meelezen, of ze nou iets laten horen of niet.
Maar niet op Facebook. Facebook is voor mij prive, persoonlijk, emotie. Daar wil ik kunnen zeuren, huilen, lachen, schateren, zonder twee keer na te denken of het handig is om dat daar te doen.
Het is een gek (en vervelend) idee dat er heel veel mensen uit bepaalde fasen van je leven mee zitten te kijken naar je leven, je foto’s, je updates, zonder dat je op jouw beurt ooit iets van hen ziet.
Ik kan het iedereen aanraden: take back your facebook. Ik zal me niet beledigd voelen als je me ontvriend. Promise!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik merk af en toe dat ik op Facebook nadenk over de vraag ‘zal ik dit posten of niet?’. Dit geeft eigenlijk al aan dat er iets mis is: het idee dat ik nadenk over zelfcensuur zegt iets over mij en mijn ‘vriendenkring’ op Facebook.
Na enig nadenken over het issue, heb ik besloten de situatie zo te laten: mijn profiel kent geen publieke updates. Mensen hebben altijd de mogelijkheid om mij te verwijderen als ze er geen zin in hebben…
Als ze vervelend worden, verwijder ik mijn ‘Facebookvrienden’. Zolang ze zich rustig houden kan ik hen ook negeren.
Zo herkenbaar! Ik had meer het gevoel dat er veel mensen tussen zitten met wie ik helemaal niet mijn gedachten en gevoelens wilde delen.
Goedzo! Zo heb ik laatst ook alle organisaties met een profiel uit mijn lijst gegooid, op enkele organisaties na van wie ik weet wie het profiel beheert. En net als op Google+ heb ik mijn FB-vrienden ingedeeld in kringen: vrienden, kennissen en familie, om zo te kunnen controleren wie wat ziet. Onbekenden in mijn lijst? Nee, p[ een paar na: alleen mensen die ik graag zou ontmoeten en ze staan allemaal ‘gelist’ als kennissen.
Organisaties met een persoonlijk profiel…dat kan echt niet he? Alleen al omdat je eigenlijk enorme inbreuk maakt op de privacy van je klanten/fans.
goed zo!!
ik hen een tijdje mafia wars gespeeld, uiteindelijk had ik 500 vrienden.
op een dag was ik het zat, spel-account in de oceaan gedonderd.
en alle onbekenden uit mijn vriendelijst verwijderd
ni heb i familie, vrienden, en mensen waar ik een band mee heb!