Deze titel zou wel een #WOT kunnen zijn – misschien is het wel eens een #WOT geweest. Gisteren tijdens de #blogpraat tweetup en daarna moest ik er aan denken. Het kwam ook een paar keer ter sprake, in andere bewoordingen.
Je kunt er in bevestigd worden, als je long-time blogpraters voor het eerst ontmoet. Maar je kunt er ook in teleurgesteld raken, onterecht vertrouwen blijken te hebben gehad.
Integere marketing
We kwamen heel veel op het onderwerp marketing gisteren tijdens #blogpraat.
Toevallig was dat een onderwerp dat al de hele week door mijn online leven speelde. Amerikaanse marketing, zegt men dan eufemistisch.
Cryptisch, he? Sorry.
Marketing is marketing? Nee, marketing is niet marketing. Er is marketing met resultaat en marketing zonder resultaat. En er is marketing die bij jou als ondernemer past, en marketing die dat niet doet. Er is dicht bij jezelf blijven en dat niet doen. Er is marketing om mensen over te halen iets te kopen dat ze niet nodig hebben. Er is marketing met trucjes. Er is marketing vanuit een oprecht geloof in je product, en marketing van troep.
Het is een verwarrend onderwerp. Hoe ver mag je gaan?
Taggen als vorm van marketing
Ik las ooit een mooi artikel over een man die een gigantisch succesvol blog had opgebouwd.
Hij ontdekte een makkelijke manier om bekend te worden: hij interviewde artiesten binnen een bepaalde niche, die nog niet zo beroemd waren dus nog openstonden voor dat soort dingen. Vervolgens publiceerde hij de interviews. En dan ging hij die artiesten taggen en noemen op Twitter en emailen etc zodat ze het artikel zagen en onder hun eigen volgers en fans gingen verspreiden.
Slim, toch?
Ik zie dit mensen nog wekelijks doen (als het niet dagelijks is). Het is vaak ongelofelijk doorzichtig.
Grappig genoeg erger ik me er aan. Zou ik niet moeten doen: je doet er meestal niemand kwaad mee, je kwetst niemand, je helpt die ander alleen. Behalve als je dat wel doet, dan, he? Dan wordt het een ander verhaal. Als je mensen kwetst, of als je mensen die een zwakte hebben, uitbuit op en vanwege die zwakte.
Taggen op Facebook
Ik herinner me nog dat Mari Smith op haar fanpagina en haar blog een stuk schreef over etiquette bij het taggen op Facebook. Omdat zij, met haar groeiende populariteit, een doelwit was.
Ik was in shock. Ik had haar ook wel eens getagd, gewoon omdat ik dacht dat andere mensen haar dan makkelijk konden vinden door op haar naam te klikken. Ik realiseerde me niet dat het ook gezien kon worden als een manier om mijn eigen fanpagina onder de aandacht te brengen van haar fans.
Naiëf
Soms ben ik een beetje naiëf. Ik ga uit van het goede in de mens. Dat ze dingen doen met oprechte bedoelingen, geloven dat ze mensen kunnen helpen (maar daar best iets aan mogen verdienen).
Maar de afgelopen week kreeg ik voorbeeld na voorbeeld te zien van mensen die dat heel bewust doen. Over het randje gaan (wat mij betreft). Of zelfs ronduit liegen. Of zichzelf anders voordoen dan ze zijn. Of de werkelijkheid anders voordoen (dat je al bijna uitverkocht bent, terwijl je peentjes zweet om de tent toch vooral vol te krijgen). Of publiciteit zoeken ten koste van iemand anders.
Anderen kopiëren. Het mag misschien wel, maar is het ook OK?
Alles onder het mom van ‘dat is marketing op zijn Amerikaans’.
Tsja. Het is maar net wat voor naam je het geeft, he?
Wat het met mij doet, is in ieder geval dit: minder vertrouwen. Minder vertrouwen in de mensen achter de trucjes.
[Diepe zucht slaakt]. Jammer, he?
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
hier mijn lange verhaal. over de verwarring dat promotie slechts een klein onderdeel van marketing is: http://marcoraaphorst.nl/25641/marketing-is-meer-dan-promotie/
vaak wordt bij marketing de nadruk op Promotie gelegd. maar marketing is natuurlijk ook breder dan dat. je ziet bij films dat ook vaak misgaan. de Promotie maakt geen echte verbinding met het Product. veel trailers zijn door een totaal ander team dan de filmmakers gemaakt.
Promotie is vaak niet te vertrouwen. de Prijs, het Product of de Plaats misschien wel. en dan doe je het niet goed. goeie Promotie is goud waard.
Trucjes zijn er om mensen te misleiden. Om ze iets anders te laten zien dan wat ze zouden zien wanneer hun aandacht niet een bepaalde richting werd gestuurd. De mens achter de trucjes doet er voor mij niet meer zo heel veel toe. De trucjes, dat is waar ik op gespitst ben.
Haha, ja, hoe je ’s nachts slaapt is wel een goede graadmeter. Nooit dingen doen waarvoor je je schaamt. Publiciteit genereren mag wel hoor, wat mij betreft. En vooral, wat je ook doet, goede dingen maken. Er zijn geen duidelijke grenzen, alles verschuift continu.
Er zijn voor mij wel grenzen hoor, mijn persoonlijke grenzen. Die verschuiven niet zo veel! 😉 Dus daar houd ik me aan vast. Het enige dat verschuift, is de wereld van de marketing, maar ik houd mijn eigen grenzen aan. Hoe meer ik daar op vertrouw, hoe beter het eigenlijk gaat.
ja, jammer.
verloren onschuld vind je nooit meer terug. (of toch wel? ergens een keer, onverwacht?)
oh, die balans. welke stappen ga ik durven zetten?
Gewoon bij je zelf blijven, denk ik. Ik ging de laatste dagen ook bij mezelf na hoe ik dat doe in mijn werk. Maar mijn conclusie is dat ik probeer altijd zo transparant mogelijk te blijven, te doen wat goed is voor mijn klanten en voor mij. Dan kun je niet fout gaan, toch?
Wat ik me afvraag bij het hele marketingverhaal van mensen is telkens: hoe slaap je ’s nachts. ik hou van creatieve marketing. marketing met een knipoog, marketing met humor en marketing via een omweg. ik hou niet van gillende banners, steeds maar hetzelfde tweeten, onder de aandacht brengen of het er steeds maar over hebben. en natuurlijk is het wel een belangrijk onderdeel van je zzp-schap, anders krijg je je diensten en/of producten niet onder de aandacht. Waar zit de balans precies? En dan nogmaals: hoe slaap je ’s nachts.
Wij zitten aardig op 1 lijn, denk ik. 🙂