Wie mij volgt, weet dat ik een stiekem een hekel heb aan het Facebook algoritme (zie verderop). Maar van de week las ik iets dat me weer deed realiseren dat niemand nog op Facebook rond zou hangen als dat algoritme er niet was. Eerlijk is eerlijk: het is er met een reden. 3500 redenen, zelfs.
Facebookalgoritmehaat
Mijn facebook-algoritme-haat is niet professioneel, gezien mijn werk (dat steeds meer bestaat uit het uitleggen van dat algoritme!). Ben ik me van bewust. Maar die haat komt voort uit een ingrijpend incident. Want een paar jaar geleden miste ik vanwege dat algoritme een superbelangrijke gebeurtenis in het leven van een vriend: zijn sterfbed.
Het was mijn eigen schuld. Ik was zo druk dat ik niet goed oplette en niet doorhad dat ik informatie miste. Ik wist wel dat hij ziek was, maar ik had niet door hoe ziek. Enerzijds door zijn superpositieve houding in het jaar daarvoor. En verder ook door dat Facebook algoritme, dat me geen berichten meer van hem liet zien, zonder dat ik dat doorhad.
Dat ik zijn facebook updates niet meer zag, komt omdat ik niet kon lachen om zijn grapjes. Hij was een superactieve Facebooker met een enorme schare vrienden (die net als ik dol op hem waren). Maar ik vond zijn grappen niet leuk. Dus ik klikte nooit op ‘like’ en reageerde niet onder zijn berichten.
Hij was een van mijn helden en grote voorbeelden (nog steeds, want helden zijn wat dat betreft onsterfelijk). Maar omdat ik nooit reageerde, had het Facebook algoritme geconcludeerd dat deze vriend niet belangrijk was voor mij.
Zelfs zijn laatste Facebook updates, die gezien de enorme hoeveelheid emotionele reacties eigenlijk bovenaan in mijn feed hadden moeten komen, had Facebook me niet laten zien.
Nadat ik van zijn overlijden had gehoord (per email), ging ik op Facebook kijken. En zag ik die berichten.
Vriendschap in algoritmes
Na die dag heb ik mijn leven veranderd. Ik besloot dat mijn relaties niet langer afhankelijk mochten zijn van Facebook. Als mensen echt belangrijk voor me zijn, neem ik de moeite om af en toe te mailen, bellen, whatsappen of een kaartje te sturen.
Want door die gemiste Facebookberichten realiseerde ik me dat je als Facebookgebruiker ergens toch het idee hebt dat je op de hoogte blijft van het leven van je vrienden en kennissen. Een vals gevoel van controle en zichtbaarheid. Zolang je maar bevriend bent op Facebook en daar dingen deelt, lijkt het net alsof je nog een warme relatie hebt. En doe je (althans, deed ik) minder moeite om ‘echt’ contact te houden, met alle gevolgen van dien.
Maar het algoritme filtert, volledig geautomatiseerd en zonder menselijke tussenkomst, wat je te zien krijgt en van wie. Het berekent vriendschap. En dat kunnen computers nog steeds niet, vriendschap berekenen.
Het Facebook algoritme heeft zijn (haar?) eigen regels. En als die regels concluderen dat iemands berichten niet zo belangrijk voor je zijn, verdwijnen die berichten – met die persoon – uit je zicht.
3500 of: Facebook’s algoritme heeft toch bestaansrecht
Sinds die tijd ben ik gefascineerd door algoritmes. Maar ik ben er ook een beetje boos op. Dat is natuurlijk gewoon mijn eigen woede op mezelf, mijn eigen schuldgevoel en verdriet. En het is ook op andere vlakken onterecht. Facebook’s algoritme heeft wel degelijk bestaansrecht. Zonder dat algoritme zou niemand van ons Facebook nog gebruiken. We zouden overweldigd worden door het belachelijk grote aantal berichten dat Facebook ons voor zou schotelen.
Van de week las ik dat de gemiddelde Facebookgebruiker nu iedere dag (iedere DAG!) 3500 verhalen in zijn of haar news feed zou krijgen als er geen algoritme was.
Stel je even voor: 3500 berichten (het is niet helemaal duidelijk wat de man bedoelde met ‘verhalen’).
Het is alleen al qua tijd onmogelijk om al die verhalen door te nemen. Ga maar na: als je 20 seconden per bericht nodig hebt – gemiddeld – ben je iedere dag twee uur bezig.
Het is natuurlijk mogelijk om 2 uur per dag op Facebook te zitten (de kans is niet onaanzienlijk dat jij minimaal een uur per dag op Facebook doorbrengt … eerlijk zeggen!!). Maar in werkelijkheid zou je gek worden als je al die 3500 berichten van familie, vrienden, pagina’s/merken, oud-klasgenoten en exen ? in chronologische volgorde te zien zou krijgen.
De kans is groot dat je de babyfoto’s van je achternichtje zou missen. Omdat je eerst 20 berichten lang moet scrollen langs nare politieke tirades van je buurjongen-van-vroeger en 10 foto’s van de tuin van je achteroom*.
[*voorbeelden zijn niet terug te voeren op werkelijke updates uit mijn eigen timeline]
3500 facebookverhalen op een dag is te veel. Van die 3500 zijn er maar 500 echt interessant voor jou. Dus als er geen algoritme zou zijn en je ze allemaal zou moeten doorworstelen in chronologische volgorde, zou je die app zo snel mogelijk van je telefoon afgooien.
Dat is misschien wel beter voor je, dat facebookloze leven, maar niet echt leuker. Er zijn heel wat mensen op de wereld die (net als jij en ik?) heel veel plezier beleven aan die duimpjes en hartjes iedere dag.
Je kunt niet zonder Facebook’s algoritme
Dat algoritme is vooral zo vervelend, omdat we er geen controle over hebben. Iemand anders draait aan de knoppen. We weten niet precies welke weging bepaalde factoren hebben in het algoritme, we weten niet wie er over die factoren en wegingen gaat, we weten niet waarom en we weten niet wat zijn of haar overwegingen zijn. Afgezien van de enkele keer dat iemand een keer eerlijk zegt dat er verandering op komst is, blijft het allemaal een zwarte doos.
Dat algoritme heeft maar 1 doel: mensen langer op die social media website houden. Niet vanuit een ideële doelstelling, maar om zo veel mogelijk advertenties te kunnen verkopen.
Maar toch.
Zonder dat algoritme zou je die Facebook app al lang van je telefoon gehaald hebben. En dan zou je weliswaar meer tijd hebben, maar je zou ook heel veel missen. Zoals de babyfoto’s van je achternichtje, de vakantielocatie van je bestie en de verschrompelde voeten van de elfstedenzwemtochtzwemmer in Friesland na 50 uur in het water.
Facebook is veel leuker mét algoritme.
Waarbij ik je desondanks toch aan wil raden om voor de echt belangrijke mensen in je leven de moeite te nemen om ook buiten Facebook contact te houden.
Of gewoon op ‘like’ te klikken, ook als je hun grapjes niet zo leuk vindt. ?
- Game on - 30 december 2024
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
Geef een reactie