Vandaag gaf ik een presentatie aan een groep leuke mensen van een gemeente hier in de buurt.
Over ‘inwoners op de kaart’.
Of, zeg maar de vraag: wat zijn inwoners binnen de gemeente eigenlijk al aan het doen, online, buiten de kanalen van de gemeente om?
Want wat geldt voor kleinere lokale bedrijven, geldt helemaal voor grotere geografische verantwoordelijkheden, zoals bij een gemeente of een provincie: je ‘klanten’ zijn bezig om te delen wat ze vinden en waar ze zijn, met of zonder jouw bemoeienis.
En reken maar dat ze dat doen buiten ‘jouw’ kanalen om. Op je gemeentewebsite kan ik geen leuke foto’s plaatsen, tenslotte.
Ik was ter voorbereiding even langs het Raadhuis gegaan.
En langs een prachtige molen/museum in de buurt.
Het grappige was dat ik er bij mijn onderzoek naar het gebruik van o.a. Instagram binnen de gemeente achter kwam dat molens een grote rol speelden. Prachtige, prach-ti-ge foto’s kwam ik tegen van de molens die de gemeente rijk is.
Terwijl een van die molens eigenlijk helemaal verstopt is in een woonwijk! Is maar 15 minuten rijden van mijn huis. Een prachtig monument inclusief (werkende?) houtzagerij. Zo’n museum waar ik in het buitenland graag naar toe ga.
Maar je kunt hem alleen vinden als je weet dat hij er is. Heel anders dan de molen in mijn dorp, midden in het centrum
(ik woon in een DORP met een MOLEN!!! WOOOOHOOOOO! Hoe Hollands kun je het hebben???)
Met zo’n instagram search wordt direct zichtbaar hoeveel moois er in de gemeente aanwezig is. En hoeveel er al online gebeurt, . Dat er al van alles is.
Maar het omgekeerde geldt ook: een gemeente heeft ook zoveel moois, interessants, nuttigs in huis waar inwoners niets van weten. Er wordt zo hard gewerkt door zo veel mensen in zoveel vakgebieden zonder dat je je dat als inwoner realiseert.
Ik denk dan: kansen, kansen, kansen.
En in dat kader, weet je wie ik nou graag op Instagram zou zien? (zei ik)
De mensen van de plantsoenendienst.
In deze specifieke gemeente hebben alle medewerkers sinds kort een iPhone. Dus technisch gezien moet dat kunnen. Toen ik gisteren even op het Raadhuis aan het ‘inchecken’ was, kwam net iemand van zo’n dienst zijn iPhone ophalen.
Vind ik dus erg gaaf. En een hele goede manier om mensen die in de buitendienst werken erbij te halen en tegelijkertijd zo’n impactvolle dienst een ‘gezicht’ te geven.
Nou ja, vroeg iemand vandaag, denk je echt dat inwoners daar op zitten te wachten?
Nou, zei ik, deze wel! (al woon ik een gemeente verderop).
Ik wil wel weten wanneer de bollen voor het voorjaar de grond in gaan in het park verderop. Wat voor plannen de mannen (het zijn voornamelijk mannen, bleek, in dit specifieke geval) hebben voor plantsoenen en parken X, Y en Z. Hoe je die rozenstruik moet snoeien. En welke bijzondere soort dahlia’s ze hebben geplant in de bloembakken op pleintje Y.
Dat interesseert mij, als inwoner.
En als nieuwbakken tuineigenaar, trouwens.
En, niet onbelangrijk, het laat mij zien dat de gemeente iedere dag aan het werk is om mijn leefomgeving mooier te maken, veiliger, beter, netter, gezelliger.
Het betrekt mij bij mijn woonomgeving. Ik ga met nieuwe ogen kijken naar dat park waar ik iedere dag langsfiets.
Het zorgt er op termijn misschien zelfs wel voor dat ik en anderen drie keer nadenken voordat we ons afval op de grond gooien als we hebben zitten lunchen op een bankje aan het water (nou ja, ik ben zo’n type dat niets vreselijker vindt dan mensen tot last zijn door troep achter te laten maar goed, hypothetisch he!).
Ik geef toe: ik draaf een beetje door.
Maar ik geloof in community. In samen.
En wat is nou dichterbij dan je leefomgeving?
De wereld is toch groter dan je huis, appartement of tuin?
En als je straat vies is, heeft dat impact toch? Als je geen groen in je buurt hebt, woon je toch minder fijn? Als er troep ligt in het speeltuintje om de hoek, baal je daar toch van? Als het fietspaadje op dat donkere stukje onveilig is omdat er niet gesnoeid is, reken maar dat je dan merkt wat er niet is.
En het omgekeerde is nog veel meer waar: hoe leuk is het om je bewust te worden van al het werk, de planning en de energie die gaat zitten in prachtig groen in je eigen leefomgeving, waar je zelf niets voor hoeft te doen.
Ik kan je zeggen, als net teruggekeerde expat, dat ik dagelijks geniet van hoe prachtig groen het in Nederland overal is. Hoe goed onderhouden. Hoe doordacht.
Ik hoop dat ze het doen, die mannen van de plantsoenendienst, instagrammen.
Ik ga ze volgen.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik zie allemaal nieuwe klanten…gemeenten 🙂
Super! mee eens, ook, zo schiet me nu te binnen, omdat er door bezuinigingen op straat vooral te zien is wat er niet (meer) gebeurt aan snoeien, knippen en rooien.
Wat een goed idee. Ik heb de link op Twitter doorgestuurd aan mijn gemeente zelfs.
Wat ben je nog enthousiast. ’n Net uit het buitenland teruggekeerde…? Oh jeh, Ben ik weer m;n eigen ervaringen aan het projecteren. De mensen van de plantsoenen dienst…er wordt op hen gekort en hun deskundigheid is niet meer die van weleer. Ze houden er ook nieuwe werkmethodes op na. Maar die frisse nieuwe wind van jou kan misschien toch nog wel weer wonderen verrichten.
Maar instagram…Weet niet meer wie ik uit de buurt op twitter tegen kwam. Was dat ook iemand van dezelfde dienst, kan even niets anders meer bedenken. Ging ‘m subiet volgen….inmiddels weer ontvolgd. Wat ik ervan verwachtte…tenminste toch iets van een wisselwerking, maar …niets van dat alles.
Zit ik weer tegen je aan te tetteren. Sorry. Als je wilt dat ik me koest hou laat het weten. Ik stop meteen.
Groetjes, H.